بررسي اثرات پياز و زنجبيل بر اسپرماتوژنز در موش صحرايي

چکیده

زمينه واهداف: استفاده ازپياز و زنجبيل از زمانهاي گذشته درزندگي انسانها كاربرد دارويي و غذايي داشته است. اخيرا"نشان داده شده است كه اين گياهان داراي فعاليت آنتي اكسيدانتي بسيار بالايي ميباشند.باتوجه به نقش آنتي اكسيدانتها برروي پارامترهاي سلامتي اسپرم و به منظور پي‌بردن به اثرات اين مواد برميزان اسپرماتوژنز در موش صحرايي ،اين تحقيق انجام شده است. روش بررسي: بدين منظور،25 سر موش صحرايي نژاد ويستار، به پنج گروه(چهار گروه تحت مطالعه ويك گروه كنترل) تقسيم شدند. هر چهار گروه تحت مطالعه (20=n) و كنترل(5=n) در شرايط يكسان از لحاظ محل زندگي، نوع ماده غذايي و آب آشاميدني نگهداري ‌شدند. گروه هاي تحت مطالعه اول و دوم توسط آب پياز تازه تغذيه شدند بدين ترتيب که گروه اول mg/kg100 و گروه دوم mg/kg50 دريافت نمود. گروه هاي تحت مطالعه سوم و چهارم تحت تاثير پودر ريزوم زنجبيل قرار گرفتند بدين ترتيب که گروه سوم mg/kg100 و گروه چهارم mg/kg50 دريافت نمودند. گروه كنترل، روزانه به مدت 20 روز پي درپي آب مقطر را به ميزان mL4 به صورت گاواژ دريافت كردند.در روز بيستم از ناحيهء اپيديديم، اسپرم‌ها جمع‌آوري شد وبلافاصله ازنظرتعداد، درصد تحرك و قابليت زيست اسپرم‌ها مورد آناليزقرار گرفتند. يافته‌ها: بررسي هاي آماري نتايج حاصله نشان داد كه ميزان و درصد قابليت زيست و قدرت تحرك اسپرم ، درتمامي گروهاي تحت مطالعه در مقايسه با گروه كنترل افزايش معني داري (05/0 P< ) پيدا كرده بود. تعداداسپرم‌ها فقط در گروه تحت مطالعه اول (پياز با دوز بالا) در مقايسه با گروه كنترل، افزايش معني‌داري داشته است (05/0 P< ) ولي در ساير گروههاي تحت مطالعه در مقايسه با گروه كنترل اختلاف معني داري وجود ندارد. همچنين مقايسه يافته ها ي توزين بافت بيضه در تمامي گروههاي تحت مطالعه درمقايسه با گروه كنترل نشان داد كه وزن بافت بيضه در تمامي گروهها يكسان است. نتيجه گيري: از آنجا كه، در گروه تحت مطالعه ي اول در مقايسه با ساير گروهاي تحت مطالعه تمام پارامترهاي باروري اسپرم‌ افزايش يافته بودند، لذا احتمال مي‌رود كه استفاده از پياز با اين دزميتواند برروي پارامترهاي باروري اسپرم‌ مفيد واقع شود .