چکیده
زمينه و اهداف: سالها از جريان مستقيم ميکروآمپر براي تسريع التيام زخم استفاده شده است. در اين مطالعه سعي شده تا با ارزيابي سطح زخم و ويژگي هاي مکانيکي آن و نيز مطالعه بافت شناسي از وقايع مهم مراحل مختلف التيام، شناخت بهتري از مکانيسم تاثير گذاري تحريک الکتريکي بر پروسه التيام زخم بدست آيد
روش بررسي: 51 خوكچه هندي به صورت تصادفي به يک گروه کنترل و دو گروه آزمايش (گروه آندي و گروه کاتدي) تقسيم شدند. در فاصله يك سانتي متري از ستون فقرات پشتي يک برش تمام ضخامت پوستي به طول 5/2 سانتي متر داده شد. يک روز پس از برش، جريان مستقيم ميکروآمپر با قطب درماني مربوطه روي زخم، به صورت يک روز درميان تا 3 هفته؛ اعمال گرديد. اندازه گيري سطح زخم و ويژگي هاي بيومکانيکي بافت و نيز بررسي هاي بافت شناسي انجام شد.
يافته ها: سطح زخم در گروه آندي از روز 15 پس از ايجاد زخم و در گروه کاتدي از روز 17 پس از ايجاد زخم، نسبت به گروه کنترل، کاهش معني دار نشان داد (05/0 P <). اختلاف معني داري در ويژگي هاي بيومکانيکي بافت زخم و نيز جهت گيري فيبرهاي کلاژن بين گروههاي کنترل و درمان مشاهده نشد. تعداد فيبروبلاست ها و تراکم رشته هاي کلاژن در روز 3، 7 و 21 ترميم در گروه کاتدي نسبت به گروه کنترل افزايش معني دار نشان داد.
نتيجه گيري: به نظر مي رسد که جريان مستقيم آندي بواسطه جذب و فراخواني بيشتر سلول هاي اپي تليال به محل زخم، اثرات بهتري در بستن سطح زخم دارد.