چکیده
زمينه و اهداف: استرس روانی اجتماعی يکی از مباحث مهم و کليدی در امر بهداشت روان جوامع بشری محسوب می شود. اين مطالعه به منظور رتبه‌بندي رويدادهاي استرس زاي زندگي در جمعيت عمومي شهر تبريزـ ايران صورت گرفته است.
روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي ـ مقطعي با روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي و سيستماتيك 600 نفر از افراد بالاي 18 سال در شهر تبريز انتخاب شدند. با توجه به تفاوتهاي فرهنگي‌ـ اجتماعي تغييراتي در پرسشنامه هولمز و ريهي بعمل آمد و پرسشنامه‌اي شامل 50 رويداد استرس زا ساخته شد. از آزمودني‌ها خواسته شد ميزان استرس‌زايي هر رويداد را با دادن نمره‌اي بين 20-0 مشخص نمايند. از آناليز آماری متناسب جهت تجزيه و تحليل داده ها استفاده گرديد.
يافته‌ها: '' مرگ فرزند'' بيشترين نمره استرس زايي(005/0= std error و75/19= mean) و تعطيلات تابستاني كمترين نمره استرس‌زايي ( 23/0= std error و 06/4= mean ) را به خود اختصاص دادند. بعد از مرگ فرزند رويدادهاي زير به ترتيب جزو ده رويداد اول استرس زا قرار گرفتند: مرگ همسر، خيانت همسر، زنداني شدن، اعتياد، طلاق، مورد تهمت واقع شدن، ازدواج ناموفق، فرار يكي از افراد خانواده از منزل ، مرگ عضو نزديك خانواده(غير از همسر و فرزند). در مقايسه ميانگين كلي نمرات استرس زايي، زنان نسبت به مردان بطور معني‌داري نمره بالاتري را براي رويدادها اختصاص دادند.
نتيجه‌گيري: تفاوتهاي فرهنگي اجتماعي و بويژه نقش جنسيت در رتبه‌بندي و كمي‌سازي رويدادهاي استرس زا بايد مورد توجه قرار گيرد. با وجود اين هنوز رويدادهاي مشتركي به ويژه در ميان ده رويداد اول استرس زا در فرهنگ‌هاي مختلف وجود دارند كه اثرات استرس‌زايي مشابهي را اعمال مي‌كنند.