شيوع ناهنجاري هاي آناتوميک در بيماران مبتلا به سينوزيت مزمن

چکیده

زمينه و اهداف: در سالهاي اخير جراحي آندوسکوپيک سينوس به عنوان يک درمان موفق براي سينوزيت مزمن پايه ريزي گرديده و به انجام سي تي اسکن بيني و سينوسها براي تشخيص سينوزيت مزمن و بررسي پاتولوژي زمينه ساز توجه بيشتري شده است. يکي از علل زمينه ساز و مساعد کننده براي ايجاد سينوزيت مزمن وجود ناهنجاريهاي آناتوميک مانند انحراف تيغه بيني ، کونکابولوزا، کونکاي مياني پارادوکسيکال ، سلول آگرنازي، سلول هالروکمپلکس استئومئاتال بسته، مي تواند باشد. با اين وجود نقش وارياسيونهاي آناتوميک در پاتوژنزسينوزيت مزمن به عنوان يک عامل مستعد کننده کاملا" مشخص نيست. هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط سينوزيت مزمن با وارياسينوسهاي آناتوميک و تعيين شيوع اين وارياسيونها در گروه شاهد و بيماراست. تا شايد با برطرف کردن اين عوامل زمينه ساز بر ميزان موفقيت عمل جراحي آندوسکوپيک بيني افزود. روش بررسي: در مدت دو سال سي تي اسکنهاي بيني و سينوسهاي 100 بيمار با سينوزيت مزمن و 100 فرد سالم که به بخش هاي سي تي اسکن بيمارستانهاي امام خميني (ره) و شمس تبريز ارجاع شده بودند بررسي شدند. شيوع وارياسيونهاي آناتوميک در دو گروه به تفکيک مشخص شده و نتايج با کمک آناليز آماري chi_ square مورد مقايسه و بررسي قرار گرفتند. يافته ها: شيوع ناهنجاري هاي آناتوميک در گروه مبتلا به سينوزيت مزمن به اين صورت بود: انحراف تيغه بيني 65% ، کونکابولوزا 18%، سلول آگرنازي1%، کمپلکس استيومئاتال بسته 14%. در گروه کنترل شيوع ناهنجاري هاي آناتوميک به اين شرح بود : انحراف تيغه بيني 71%، کونکابولوزا10%، سلول آگرنازي 2%و کمپلکس استيومئاتال بسته 3%. بين بروز کونکابولوزا و كمپلكس استئومئاتال بسته با ايجاد سينوزيت مزمن رابطه معني داري وجود داشت. نتيجه گيري: اگر چه همه ناهنجاري هاي آناتوميک به عنوان يک علت بالقوه براي تنگ کردن و انسداد دهانه سينوس ها مطرح هستند مطالعه ما نشان داد از بين اين ناهنجاري ها، وجود کونکابولوزا و کمپکس اسئومئاتال بسته با شيوع بالاتري در سينوزيت مزمن مشاهده مي شوند.