چکیده
زمینه. آسم یک بیماری ناهمگن است که فرآیندهای التهابی این بیماری در پاتوفیزیولوژی آترواسکلروز و اختلال عملکرد اندوتلیال نقش دارند و سبب افزایش شیوع بیماری قلبی عروقی می شوند. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین تناوبی بر برخی از عوامل موثر در روند آترواسکلروز در قلب موش های آسمی طراحی گردید.
روش کار. در این مطالعه تجربی 15 سر موش صحرایی به طور تصادفی به 3 گروه شم، آسم، آسم-تمرین تناوبی تقسیم شدند. مدل آسم با تزریق درون صفاقی یک میلی لیتر اووالبومین به مدت 2 هفته ایجاد شد و سپس موش های گروه آسم-تمرین تناوبی طی 8 هفته به اجرای تمرین پرداختند. در طول دوره پروتکل تمرینی، تزریق درون صفاقی اووالبومین دوبار در هفته به میزان یک میلی لیتر و قرار دادن آن ها در داخل محفظه ای شیشه ای در معرض افشانه اوالبومین 5 درصد انجام گرفت. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، موش ها بیهوش شده و قلب آن ها خارج شد. میزان بیان پروتئین های ICAM، VCAM و پروتئین گالکتین3 به ترتیب از روش های ایمنوهیستوشیمی و وسترنبلات اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه در محیط SPSS با سطح معنی داري α=0.05 تجزيه و تحليل شدند.
یافته. میزان بیان ICAM (P=0.001)، VCAM (P=0.001) و گالکتین-3 (P=0.001) در قلب رت های آسمی به طور معنی داری افزایش یافت؛ در حالی که تمرین تناوبی توانست بیان پروتئین های ICAM (P=0.001)، VCAM (P=0.001) و گالکتین-3 (P=0.01) را در گروه آسم-تمرین تناوبی نسبت به گروه آسم کاهش دهد.
نتیجه گیری. به نظر می رسد که تمرین تناوبی برای پیشگیری از آترواسکلروز در بیماران مبتلا به آسم موثر است.