چکیده
زمینه: ژنوم انتروکوکوس تعداد زیادی توالی تکراری دارد که به طور تصادفی در طول DNA پراکنده شده‌اند. درERIC-PCR برای هر سویه یک الگوی مجزا به دست می‌آید و یک تایپ جداگانه در نظر گرفته می‌شود. ژنوم پروکاریوتی و یوکاریوتی شامل توالی‌های تکراری است که نسبتاً کوتاه و غیر کد دهنده هستند. آغازگرهای BOX-PCR و ERIC-PCR مکمل این توالی‌های تکراری هستند و اجازه می‌دهد تا اتصال اختصاصی انجام گردد و الگوهای منحصر به فرد اثر انگشتی BOX-PCR و ERIC-PCR با قابلیت تولید مجدد فراهم شود.
روش کار: در این مطالعه مقطعی-توصیفی، بر اساس مطالعات قبلی و سطح اطمینان 95% با استفاده از فرمولn= z2P(1-P)/d2 و خطاي قابل قبول 05/0، تعداد 60 سویه انتروکوک فکالیس از نمونه‌های بالینی جمع‌آوری و در شرایط استریل بر روی محیط KFآگار کشت و مدت 24 ساعت در حرارت 37 درجه سانتی‌گراد گرم‌خانه‌گذاری و به‌وسیله تست‌های بیوشیمیایی نمونه‌های انتروکوک فکالیس تعیین هویت شدند. DNA نمونه‌ها استخراج و آزمایش BOX-PCR وERIC-PCR صورت گرفت.
یافته ها: نتایج آزمون BOX-PCR و آنالیز دندوگرام نشان داد که، تمامی سویه‌ها در سطح تشابه 58 درصد به 25 کلاستر مجزا قابل تمایز بودند. هم‌چنین نتایج آزمون ERIC-PCR نشان داد که تمامی سویه‌ها در سطح تشابه 58 درصد به 15 کلاستر مجزا تفکیک شدند.
نتیجه‌گیری: انگشت‌نگاری مولکولی توسط روش BOX-PCR دارای قدرت تفریق و تمایز بسیار مناسب‌تری نسبت به ERIC-PCR، جهت تایپینگ جدایه‌های باکتری‌ها می‌باشد و دارای کاربرد فراوان در مطالعات اپیدمیولوژی و ردیابی منبع عفونت و تاکسونومی هستند.