چکیده
زمینه: اورتوزهای پا اغلب برای اصلاح تغییرات الگوی راه رفتن مورد استفاده قرار می‌گیرند. باوجود این، اثرات استفاده طولانی‌مدت از کفی حمایت‌کننده قوس طولی‌داخلی بر روی مکانیک راه رفتن به خوبی مشخص نشده است. هدف این مطالعه بررسی اثر استفاده طولانی‌مدت از کفی حمایت‌کننده قوس طولی‌داخلی بر روی شاخص‌های عدم تقارن نیروهای عکس‌العمل زمین طی فاز استقرار راه رفتن در کودکان دارای کف پای صاف منعطف می‌باشد.
روش‌کار: 15 کودک پسر دارای کف پای صاف منعطف داوطلب شدند که در این پژوهش شرکت نمایند. مقادیر نیروی عکس‌العمل زمین و کینماتیک حرکت قبل و بعد از 4 ماه استفاده از ارتز پا به ترتیب توسط دستگاه صفحه‌نیرو و سیستم وایکان طی فاز استقرار راه رفتن ثبت شد. سپس مقادیر شاخص عدم تقارن مؤلفه‌های نیروی عکس‌العمل زمین محاسبه شد. جهت تحلیل آماری از آزمون تی زوجی استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که شاخص عدم تقارن مؤلفه داخلی-خارجی نیروی عکس‌العمل زمین طی پیش‌آزمون در دو فاز پاسخ بارگیری و هل دادن و همچنین شاخص عدم تقارن زمان رسیدن به اوج آن طی فاز میانه استقرار در پیش‌آزمون بیشتر از 4 درصد (حد نرمال) می‌باشد. یافته‌ها هیچ‌گونه اختلاف معناداری در شاخص عدم تقارن نیروهای عکس‌العمل زمین ، زمان رسیدن به اوج ، ایمپالس و نرخ بارگذاری بین دو شرایط پیش‌آزمون و پس‌آزمون نشان نداد. شاخص عدم تقارن اوج مثبت گشتاور آزاد کاهش معناداری را طی پس‌آزمون در مقایسه با پیش‌آزمون نشان داد.
نتیجه‌گیری: علی‌رغم بالا بودن شاخص عدم تقارن اوج مؤلفه‌ی داخلی-خارجی نیروی عکس‌العمل زمین، زمان رسیدن به این اوج در کودکان دارای کف پای صاف طی پیش‌آزمون، استفاده طولانی مدت از کفی اثری معنی‌داری را بر بهبود شاخص عدم تقارن مؤلفه‌های نیروی عکس‌العمل زمین نشان نداد. با وجود این، استفاده طولانی مدت از کفی شاخص عدم تقارن اوج مثبت گشتاور آزاد را کاهش داد.