ارزش تشخیصی علایم بالینی و پالس‌اکسیمتری در تشخیص بیماری‌های قلبی مادرزادی در نوزادان

چکیده

زمینه: نوزادان مبتلا به بيماری‌های قلبی مادرزادی تابلوهای بالینی متفاوتی را بروز می‌دهند که طیف گسترده‌ای از علائم را دربر می‌گیرد. این امر تشخیص این دسته از بیماری‌ها را با دشواری مواجه می‌سازد. با درنظر گرفتن عواقب خطرناکی که به دنبال تشخیص دیرهنگام یا نابه‌جای این بیماران ظهور می‌کند، معرفی روش‌های جدید یا بهبودبخشی روش‌های مرسوم تشخیصی همواره از اهمیت بسیار بالایی برخوردار بوده است.

روش‌کار: در این مطالعه مقطعی- تحلیلی که طی سال‌های 1396-1394 در مرکز طبی کودکان دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شد بر اساس معاينات فيزيکی یا وضعیت اشباع اکسیژن شریانی در هنگام بستری، 150 نوزاد تحت اکوکاردیوگرافی قرار گرفتند. پس از استخراج داده‌ها، از نرم‌افزار آماریSPSS نسخه 16 به منظور تحلیل نتایج استفاده گردید.

يافته‌ها: بررسی يک يا بيش از يک علامت مثبت در معاينات باليني براي تشخيص بیماری‌های قلبی مادرزادی از حساسیت 93% ، ارزش اخباري مثبت 82% و ارزش اخباري منفي 20% برخوردار بود. حساسيت سنجش درصد اشباع اکسيژن شرياني بلافاصله پس از پذيرش در بخش براي تشخيص بیماری‌های قلبی مادرزادی 92%، ويژگي 34%، ارزش اخباري مثبت 56% و ارزش اخباري منفي 25% بود.

نتیجه‌گیری: تابلوهای بالینی شامل مواردی نظیر تاکی‌پنه، سيانوز، آريتمي، ديسترس تنفسي، سوفل قلبي یا سطح اشباع اکسيژن شرياني به دليل حساسيت بالای خود، می‌توانند براي غربالگري بیماری‌های قلبي مادرزادي در نوزادان مورد استفاده قرار گیرند. در مقایسه‌ علایم بالینی، سیانوز و دیسترس تنفسی از ارزش بیشتری برخوردار هستند.