مقایسه ویژگیهای اکوستیکی سازه های واکه ای در فرد مبتلا به دیزارتری اسپاستیک با فرد سالم: گزارش موردی

چکیده

دیزارتری اسپاستیک یک اختلال حرکتی گفتار است که باعث گفتار پرخیشومی، آهنگ نامناسب گفتار، تولید غیردقیق و سرعت گفتار متغیر و در نتیجه، گفتار ناواضح می شود. در بسیاری از مطالعات، ارزیابی آکوستیکی برای تعیین نوع دیزارتری و کیفیت آن توصیه شده است. اغلب پژوهشگران ویژگی آکوستیکی ساختار سازه ای را به عنوان مهمترین مختصه فیزیکی و ادراکی معرفی کرده اند و از سازه اول و دوم و سوم (F1, F2, F3) به عنوان خصوصیات آکوستیکی برای ارزیابی محدودیت های حرکتی زبان و لبها نام برده اند. در این پژوهش، ما نیز ویژگیهای اکوستیکی سازه های واکه ای را در فرد مبتلا به دیزارتری اسپاستیک بررسی کردیم و آن را با فرد سالم همگن مقایسه کردیم تا مشخصات حرکت زبان و لب ها را در فرد مبتلا به دیزارتری اسپاستیک مشخص کنیم. نتایج نشان داد که میانگین میزان F1, F2, F3 در واکه های فرد مبتلا به دیزارتری اسپاستیک در مقایسه با فرد سالم بطور معنی داری متفاوت هستند (000/0 =P). تفسیر نتایج در مقاله بحث خواهد شد.