چکیده
زمینه: ترخیص با رضایت شخصی یک مشکل جهانی است که عواقب و عوارض ناخوشایندی دارد. از این رو شناسایی عوامل موثر بر آن بسیار ضروری است. اين مطالعه با هدف بررسي عوامل موثر بر ترخيص با رضايت شخصي بيماران صورت گرفت.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که در سال 1393 در یک مرکز آموزشی درمانی شهر تبریز انجام شد. ابزار مطالعه پرسشنامه بود که علل منجر به ترخيص را بررسی می کرد و روايي صوری، محتوایی و پایایی آن از بعد انسجام درونی تایییید شده بود. از کلیه بیمارانی که با رضایت شخصی مرخص می شدند، خواسته شد تا پرسشنامه را تکمیل نمایند. داده ها با نرم افزارSPSS نسخه 19و با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي تجزیه و تحلیل گرديد.
یافتهها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه ترخيص با رضايت شخصي در مردان، افراد متاهل، بومي و بیمارانی كه تحصيلات زير ديپلم داشته و در محدوده سنی 19 تا 39 سال بودند، بيشتر است. طولاني شدن مدت بستري (13/2%)، پيشنهاد ساير پرسنل بيمارستان (6/8%) و نارضايتي از امكانات (12/3%) عمده ترین دلایل ترخیص عنوان شدند. دلایل ترخیص فقط با نوع بخش ارتباط آماری معنی داری داشتند.
نتیجهگیری: طبق نتایج آموزش افراد، تسهیل شرایط زندگی جوانان، ادامه درمانهای لازم بصورت سرپایی و ارتقای امکانات بیمارستانی از عوامل مهمی است که باید به منظور کاهش آمار ترخیص با رضایت شخصی انجام داد.