چکیده
زمينه: پوسچر بد یکی از دلایل اصلی ایجاد و تحریک علائم در گردن درد مزمن است. بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر شش هفته تمرین اصلاحی بر زاویه سر به جلو، درد و زمانبندی فعالیت عضلات سطحی گردن در اغتشاش خلفی-قدامی در زنان دچار گردن درد مزمن بود.
روش کار: 26 زن دچار گردن درد مزمن و اختلال کنترل حرکت گردن از طریق نمونه گیری در دسترس برای این مطالعه نیمه تجربی انتخاب و به دو گروه تمرین اصلاحی (13 نفر) و گروه کنترل (13 نفر) تقسیم بندی شدند. زاویه سر به جلو، درد و ناتوانی و زمانبندی فعالیت عضلات سطحی گردن به ترتیب به روش فتوگرامتری، پرسشنامه درد و ناتوانی گردن و دستگاه الکترومیوگرافی در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. اغتشاش با رها شدن وزنه معادل ده درصد وزن بدن به کمک آهن ربای الکتریکی اعمال شد. آزمون¬های آماری کولموگروف اسمیرنف، تی زوجی و مستقل برای تجزیه و تحلیل آماری داده ها استفاده شد (05/0≥α).
يافته‌ها: نتایج تحقیق بیانگر کاهش معنادار در زمان پاسخ عضلات سطحی تراپزیوس فوقانی (راست 001/0=P، چپ 014/0=P)، استرنوکلیدوماستویید (راست 010/0=P، چپ 001/0=P)، ارکتو اسپاین گردنی (راست 040/0=P، چپ 003/0=P)، درد و ناتوانی (003/0=P) و نیز کاهش زاویه سر به جلو (001/0=P) بعد از شش هفته تمرین اصلاحی بود.
نتيجه گيري: نتایج تحقیق نشان داد مداخله تمرین اصلاحی در کاهش زاویه سر به جلو، درد و ناتوانی گردن و نیز بهبود پاسخ عضلات سطحی گردن، در افراد دارای گردن درد مزمن موفق بوده است. با توجه به اندازه اثر بالای گزارش شده برای تمرینات اصلاحی، پیشنهاد می شود که این برنامه تمرینی برای اصلاح گردن درد مزمن مورد استفاده قرار بگیرد.