ارزیابی اثرات اکسیزیون ناخنک بر اعوجاج رده های بالای چشمی

چکیده

زمينه: ناخنک یک بیماری شایع Ocular surface بوده که به علت ایجاد نامنظمی سطح قرنیه منجر به اختلال بینائی می¬شود. متد مناسب جهت بررسی نامنظمی¬های سطح قرنیه استفاده از Wavefront Aberration می¬باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثر اکسیزیون ناخنک همراه با پرداخت سطح نامنظم قرنیه با روش اتوگرافت ملتحمه¬ای برروی Ocular higher order aberration می¬باشد. روش‌ کار: این مطالعه روی 34 بیمار با ناخنک نازال اولیه که دارای اندیکاسیون برای اکسیزیون بودند در آذر ماه 1392 انجام گرفت. تمام بیماران تحت معاینه چشمی و تصویربرداری و سپس تحت عمل جراحی قرار گرفتند. توپوگرافی قرنیه و اعوجاج¬های رده بالا توسط iTrace اندازه¬گیری گردید. Technologies Corp, Hoston, Texas) (Tracey يافته‌ها: پارامترهای متعدد شامل میانگین سیلندر و اسفر، حدت بینائی، اعوجاج¬های رده بالای سطح قرنیه در 3 ماه بعد از عمل به طور قابل توجهی بهبود یافتند. میانگین آستیگمات قبل از عمل 08/1±77/6 و بعد از عمل 34/0±25/2 بود (001/0>P). میانگین BCVA به صورت LogMar در قبل از عمل 03/0±11/0 بود که بعد از عمل به مقدار 02/0±04/0 رسیده بود (001/0>P). میانگین اسفر قبل از عمل 79/0±42/4 و بعد از عمل 41/0±66/0 بود (001/0>P). تمام معیارهای RMS Total, Lo total, Defocus) Coma, Trefoil, Astigmatism با 001/0>P و Ho total با 001/0P= و Secondary با 04/0P=) به جز Spherical با 38/0P= در مقایسه با قبل از عمل پائین بودند. قبل از عمل هیچکدام از بیماران آستیگمات مخالف قاعده نداشتند و درصد قابل توجهی از محورهای موافق قاعده در قبل از عمل به آستیگمات مایل در 3 ماه بعد از عمل تغییر یافته بودند که از نظر آماری معنی¬دار بود )001/0>P). نتيجه‌ گيري: ناخنک نه تنها با تاثیر در تغییرات توپوگرافیک بلکه با افزایش اعوجاج چشمی منجر به اختلال کیفیت دید می¬شود. جراحی ناخنک با اتوگرافت ملتحمه ای به طور قابل توجهی بیشتر پارامترهای اعوجاج رده های بالای ناشی از ناخنک را بهبود می¬بخشد.