بررسی فعالیت الکتریکی عضله چهار سر رانی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو در هنگام پیمودن پله با ارتفاع‌های متفاوت

چکیده

زمينه: افراد مبتلا به آرتروز زانو ممکن است تغییرات در سینماتیک و سینتیک حرکت را به‌ عنوان یک مکانیسم جبرانی برای کاهش درد در راه رفتن به ‌کار گیرند. این تغییرات ممکن است موجب تضعیف فعالیت برخی عضلات درگیر در فعالیت‌های زانو ازجمله گروه عضلانی چهارسررانی گردد. هدف اصلی این پژوهش، بررسی فعالیت عضلات با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی چهارسررانی در بیماران مبتلا به آرتروز زانو در طی فعالیت بالا رفتن و پایین آمدن از پله با سه ارتفاع مختلف است. روش‌ کار: در اين مطالعه، 14 بیمار زن مبتلا به آرتروز زانو بین سنین 50 تا 75 سال با رضایت کامل شرکت نمودند. هر فرد، در سه نوبت از پله‌هایی با ارتفاع‌های 15 و 19 و 23 سانتيمتر، بالا و سپس پايين آمده و داده‌های الکترومیوگرافی سطحی عضلات، توسط دستگاه 16 کاناله ME6000، ضبط گرديد. با استفاده از نرم‌افزار پشتیبان Megawin2.3، از فیلتر میان‌گذر (15 تا 500 هرتز) برای فیلتر کردن سیگنال‌های ثبت‌شده استفاده گردید. سپس میزان میانگین ریشه دوم (RMS) سیگنال EMG با پنجره زمانی 50 میلی‌ثانیه براي طول مدت حركت محاسبه گردید و نسبت به ماكزیمم سیگنال در طول حرکت نرمال‌سازی شد. مقایسه بین فعالیت عضلات در ارتفاع‌های متفاوت پله و گام‌ها و نیز بین بالا رفتن و پایین آمدن از پله با روش آنالیز واریانس یک‌¬طرفه برای آزمونه‌ای تکرارشونده انجام گرفت. يافته‌ها: بر اساس نتايج به ‌دست‌ آمده از اين مطالعه، فعاليت اكثر عضلات هنگام بالا رفتن از پله، نسبت به هنگام پايين آمدن از پله، به¬‌طور معنی‌دار بيشتر بوده است (05/0>p). در مقایسه بین گام‌های حرکتی، کاهش فعالیت در گام نوسانی (گام دوم) نسبت به گام ایستا (گام نخست) مشهود است (05/0>p). نتيجه‌گيري: نتايج حاصل از مقایسه بین عضلات مختلف، بین ارتفاع‌های مختلف پله و بین نوع فعالیت، منجر به روشن شدن چگونگی فعالیت عضلات مورد مطالعه در بیماران مبتلا به آرتروز زانو در حرکت بالا رفتن و پایین آمدن از پله با ارتفاع‌های متفاوت گردید.