نقش شیوه فرزندپروی والدین، شیوه حل مسئله و خودتنظیمی در بروز رفتارهای پرخطر

چکیده

زمینه و اهداف: با توجه به اهمیت شناخت عوامل زمینه ساز بروز رفتارهای پرخطر پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شیوه فرزندپروری والدین، شیوه حل مسئله و خودتنظیمی در پیش بینی بروز رفتارهای پرخطر دانش آموزان شهر کرمانشاه انجام گرفت. روش بررسی: جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان اول تا سوم دبیرستان شهر کرمانشاه بود که با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای، تعداد 320 نفر از آن ها انتخاب شدند. در این پژوهش، تحلیل داده ها با روش آماری تحلیل ممیز به شیوه همزمان و گام به گام انجام شد. ابزار گردآوری داده ها عبارت بود از: پرسشنامه رفتارهای پرخطر، پرسشنامه خودتنظیمی، پرسشنامه حل مسئله و مقیاس ادراک شیوه والدین. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد که خود تنظیمی، حل مسئله و شیوه فرزندپروری والدین در پیش بینی رفتارهای پرخطر نقش دارند. نتایج تحلیل داده ها بر اساس تحلیل ممیز گام به گام نشان داد که بیشترین ضریب ساختاری به ترتیب به خودتنظیمی، کنترل شخصی (از ابعاد شیوه حل مسئله)، شیوه فرزندپروری والدین و درگیری پدر (از ابعاد شیوه فرزندپروری والدین) مربوط است. یعنی این ویژگی ها به ترتیب بیشترین نقش را در پیش بینی رفتارهای پرخطر دارند. نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که محیط خانواده و متغیرهای شناختی نقش به سزایی در بروز رفتارهای پرخطر دارند.