محمدحسین دقیقی
1، مسعود پورعیسی
1، محسن صفرپور
2*، مجتبی ورشوچی
2، امین باقری
31 گروه رادیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2 گروه عفونی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3 دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی اردبیل، اردبیل، ایران
چکیده
زمینه و اهداف: DWI، یکی از سکانس های قابل استفاده در MRI می باشد که اخیرا استفاده های زیادی از آن در ارزیابی ستون مهره ها به خصوص برای علل بدخیم یا خوش خیم شده است. با توجه به اینکه تا کنون مطالعات کمی در ارتباط با استفاده از سکانس های DW در افتراق اسپوندیلیت از بیماریهای با تغییرات دژنراتیو مهره ها انجام شده از این رو بر آن شدیم تا با طراحی این مطالعه، پی به ارزش تشخیصی سکانس DW در افتراق اسپوندیلیت عفونی از تغییرات دژنراتیو end plate نوع 1 ببریم.
مواد و روش ها: این مطالعه بر روی بیماران ارجاعی با ضایعات اسپوندیلیت و استئوکندروز گرید1 درگیر کننده ستون فقرات به مرکزMRI پژواک در طول سالهای 92-91 انجام شد و جهت افتراق این دو ضایعه از سکانس¬های T1، T2 و DWI استفاده شده است. نتایج بدست آمده با برنامه آنالیز آماری SPSS V16 مورد آنالیز قرار گرفت.
یافته ها: در این مطالعه در سکانس T1WI تصاویر هر دو گروه هیپوسیگنال و در سکانس T2WI هیپرسیگنال بودند (00/1P=). در سکانس DW با bvalue های مختلف 50 و400و 800 (s/mm2) مشاهده شد که تغییرات سیگنال در b value های بالاتر نمایان¬تر و در b value های پایین¬تر هر دو تشخیص به علت اثر مزاحم T2 Shine-through شباهت¬های زیادی به یکدیگر داشتند. همچنین میانگین ADC map در تصاویر اسپوندیلیت (mm2/s 3-10x 24/0±31/1) کمتر از استئوکندروزگرید 1 با میانگین ADC map (mm2/s 3-10x 24/0±79/1) بود (001/0P<).
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تصاویر با b value بالا می¬تواند افتراق مناسبی جهت تشخیص اسپوندیلیت از استئوکندروز داشته باشد.