چکیده
زمینه. منشیهای بخشهای بالینی نقش کلیدی در مستندسازی اطلاعات بیمارستانی دارند، اما نبود شرح وظایف شفاف و عدم تطابق تحصیلات با الزامات شغلی، چالشهایی را برای آنان ایجاد کرده است.
روش کار. مطالعه کیفی حاضر با رویکرد پدیدارشناسی توصیفی در سال ۱۴۰۲ و با مشارکت ۱۲ منشی بخشهای بستری مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی امام رضا (ع) تبریز انجام شد. نمونهگیری به روش هدفمند بود. دادهها از طریق مصاحبههای نیمهساختار یافته، جلسات بحث گروهی و مشاهده مستقیم جمعآوری و با روش تحلیل محتوای لاندمن و گرانهایم تحلیل شدند. اعتبار یافتهها با معیارهای گوبا و لینکلن بررسی گردید.
یافتهها. منشیهای بخش بین ۱۸ تا ۵۷ درصد از زمان کاری خود را صرف انجام فعالیتهایی میکنند که خارج از شرح وظایف مصوب آنان است. این فعالیتها شامل ثبت پروسیجرهای پرستاران، استعلام هویت و بیمه بیماران، ثبت مشاورهها در نرمافزار اکسل، ثبت برگههای اعزام، تکمیل اطلاعات پروندهها و ممهور کردن اسناد پزشکی میشود. همچنین، شرکتکنندگان در مطالعه به چالشهایی نظیر نبود شفافیت در شرح وظایف، حجم کاری بالا، عدم تعلق تعرفه و ناهماهنگی میان تحصیلات و نیازهای شغلی اشاره کردند. این وضعیت موجب افزایش بار کاری، نارضایتی شغلی و فرسودگی حرفهای در میان منشیها شده است.
نتیجهگیری. اقداماتی همچون تدوین شرح وظایف دقیق و شفاف، ایجاد پست سازمانی رسمی و جذب نیروهای دارای تحصیلات مرتبط میتواند نقش مؤثر ی در کاهش چالشهای شغلی منشیهای بالینی و ارتقای کیفیت خدمات بیمارستانی داشته باشد.
پیامدهایعملی. بازنگری در شرح وظایف منشیهای بخش و تدوین پست سازمانی مستقل و تعریف شده، از گامهای اساسی در بهبود وضعیت شغلی این گروه به شمار میرود. همچنین، استخدام افراد دارای تحصیلات مرتبط با فناوری اطلاعات سلامت یا برگزاری دورههای آموزشی تکمیلی برای منشیها میتواند به ارتقای توانمندی آنان کمک کند. افزون بر این، کاهش بار کاری و حذف وظایف غیرمرتبط از طریق توزیع مناسبتر وظایف میان پرسنل بخش، موجب افزایش دقت در ثبت خدمات، کاهش خطاهای بیمهای و ارتقای رضایت شغلی و بهرهوری سازمانی خواهد شد.