چکیده
زمینه. تغییرات اپیژنتیکی میتوانند تحت تأثیر هورموندرمانی تطبیق جنسیت (GAHT) در افراد مبتلا به ملال جنسیتی قرار گیرند. این تغییرات ممکن است به تنظیم بهتر هویت جنسیتی و کاهش نارضایتی روانی-جنسی کمک کنند. بر این اساس، مطالعه حاضر به صورت یک مرور نظام مند با هدف بررسی تغییرات اپیژنتیکی پس از هورموندرمانی در این افراد انجام شد.
روشکار. با استفاده از کلیدواژههای مرتبط، جستجویی جامع و ساختارمند در پایگاههای Medline (PubMed)، Scopus و Web of Science، بدون محدودیت زمانی تا دسامبر 2024 انجام شد. پس از اعمال معیارهای ورود و خروج، مقالات مرتبط انتخاب و مورد تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها. از میان 421 مقاله شناسایی شده، پس از بررسی عنوان و چکیده، 25 مقاله وارد مطالعه شدند و در نهایت 5 مقاله واجد شرایط به مرحله نهایی تحلیل راه یافتند. نتایج نشان دادند که تغییرات اپیژنتیکی قابل توجهی، بهویژه در الگوهای متیلاسیون DNA ژنهایی همچونESR1، ESR2، AR،PRR4 و VMP1 پس از GAHTرخ میدهد که میتواند در همسوسازی یا تعدیل صفات ثانویه جنسی نقش داشته باشد.
نتیجهگیری. یافته های این مطالعه نشان داد که GAHT ممکن است از طریق القای تغییرات اپیژنتیکی، نقش موثری در تنظیم بیان ژنها و فرآیندهای سلولی مرتبط با هویت جنسیتی ایفا کند. با این حال، انجام مطالعات گستردهتر با حجم نمونه بزرگتر و استفاده از روشهای پیشرفته اپیژنتیکی، برای توسعه پروتکلهای هورمونی بهینه و مؤثر ضروری است.
پیامدهای عملی. درک عمیق تر از اثرات اپیژنتیکی هورموندرمانی می تواند به بهبود مداخلات درمانی و ارتقای پشتیبانی های بالینی برای افراد دارای ملال جنسیتی منجر شود.