چکیده
زمینه. توکسوپلاسما گوندی یک انگل درون‌سلولی با شیوع جهانی است که می تواند منجر به ایجاد عفونت‌های مزمن در انسان شود. شواهد نوظهور نشان می‌دهد که این انگل ممکن است موجب اختلال در تنظیم سیستم ایمنی بدن شده و فرآیندهای خودایمنی را آغاز یا تشدید کند. این مطالعه به بررسی ارتباط بین عفونت توکسوپلاسما گوندی و وجود آنتی‌بادی‌های ضد هسته‌ای (ANA) که یک نشانگر رایج در خودایمنی است، می‌پردازد.
روش‌کار. در مجموع ۲۸۴ نمونه خون، شامل ۱۴۲ فرد ANA-مثبت و ۱۴۲ فرد سالم، با استفاده از آزمایش الایزا از نظر آنتی‌بادی‌های IgG و IgM علیه توکسوپلاسما گوندی مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین، آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز (PCR) برای تأیید حضور DNA توکسوپلاسما بر روی نمونه‌هایIgM- مثبت انجام شد.
یافته‌ها. نتایج نشان داد که شیوع آنتی‌بادی‌های IgG توکسوپلاسما گوندی در افراد ANA-مثبت (3/47%) به‌طور معناداری بالاتر از گروه کنترل (3/11%) بود (P<0.001)، که این امر نشان‌دهنده ارتباط احتمالی بین توکسوپلاسموز مزمن و اختلال در تنظیم سیستم ایمنی است. اگرچه IgM-مثبت بودن نادر بود، اما آزمایش PCR، حضور DNA توکسوپلاسما را در یک بیمار IgM-مثبت با ANA تأیید کرد.
نتیجه‌گیری. این یافته‌ها از فرضیه تأثیر عفونت پایدار توکسوپلاسما گوندی بر مسیرهای خودایمنی حمایت می‌کنند و لزوم تحقیقات بیشتر در مورد نقش آن به عنوان یک عامل محیطی در خودایمنی را توجیه می‌نمایند.
پیامدهای عملی. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که عفونت مزمن توکسوپلاسما گوندی ممکن است با افزایش تولید ANA و اختلال در سیستم ایمنی مرتبط باشد. این ارتباط می‌تواند به عنوان یک عامل محیطی در بروز یا تشدید بیماری‌های خودایمنی در نظر گرفته شود. نتایج این پژوهش اهمیت غربالگری و پایش عفونت T. gondii در افراد با نشانگرهای خودایمنی مانند ANA را برجسته می‌سازد و لزوم بررسی بیشتر مکانیسم‌های احتمالی این ارتباط را برای توسعه راهبردهای پیشگیرانه و درمانی هدفمند تایید می‌کند.