ارزیابی تظاهرات بالینی، عوارض و درمان عفونت‌های ادنتوژنیک: مطالعه بررسی مقطعی گذشته‌نگر

چکیده

زمینه. عفونت‌های ادنتوژنیک یکی از چالش‌های مهم در حوزه دندان‌پزشکی و جراحی فک و صورت است که می‌تواند به سرعت گسترش یافته و منجر به عوارض جدی شوند. این مطالعه به بررسی ویژگی‌های بالینی، عوارض و روش‌های درمانی این عفونت‌ها می‌پردازد.

روش‌کار. در این مطالعه مقطعی گذشته‌نگر، ۲۲ بیمار مبتلا به عفونت‌های ادنتوژنیک که در بخش‌های ENT و فک و صورت بیمارستان امام رضا(ع) تبریز طی سال‌های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌های جمعیت‌شناختی، علت‌شناسی، دندان درگیر، فضاهای آلوده، علائم بالینی، مدت بستری، درمان‌های دریافت‌شده و عوارض با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شدند..

یافته‌ها. میانگین سنی بیماران 38/32± 17/15 سال بود و 68/2 درصد آنها مرد بودند. شایع‌ترین دندان درگیر، مولار و پرمولار فک پایین (630/6%) بود. درد (۱۰۰ %) و تورم گردن (630/6 %) شایع‌ترین علایم بالینی بودند. فضای ساب‌مندیبولار (45/5%) و پارافارنژیال (220/7 %) بیشترین درگیری را داشتند. همه بیماران آنتی‌بیوتیک دریافت کردند و 86/4 درصد تحت جراحی قرار گرفتند. میانگین مدت بستری 6/86±2/96 روز بود.

نتیجه‌گیری. درمان ترکیبی (جراحی و آنتی‌بیوتیک) با محوریت کلیندامایسین در مدیریت عفونت‌های ادنتوژنیک مؤثر است. توجه به علایم هشداردهنده مانند تورم گردن و درگیری فضاهای عمقی برای پیشگیری از عوارض شدید ضروری است.

پیامدهای عملی. شناخت عوامل شایع بروز عفونت‌های ادنتوژنیک و ارایه پروتکل درمانی مناسب می‌تواند به کاهش عوارض و بهبود مدیریت درمانی این بیماران کمک کند.