تغییرات اندوتلیوم قرنیه در مراحل مختلف کراتوکونوس و ارتباط آن با یافته‌های توپوگرافی: مطالعه مقطعی

چکیده

زمینه. بیماری کراتوکونوس یک بیماری پیش‌رونده چندعاملی قرنیه می‌باشد که منجر به کاهش بینایی می‌گردد. لایه‌های مختلف قرنیه ازجمله اندوتلیوم در این بیماری دستخوش تغییرات می‌گردد. هدف از این مطالعه ارزیابی اندوتلیوم قرنیه در مراحل مختلف کراتوکونوس و ارتباط آن با یافته‌های توپوگرافی قرنیه می‌باشد.

روش‌کار. این مطالعه به روش مشاهده‌ای مقطعی بر روی 110 چشم از 70 بیمار (28 زن و 42 مرد) مبتلا به کراتوکونوس در سال‌ 1400 انجام شده است. تقسیم‌بندی شدت کراتوکونوس با معیارهای Amsler-Krumeich و با استفاده از یافته‌های توپوگرافی قرنیه انجام گردید. میکروسکوپ اسپکولار برای ارزیابی و مقایسه اندوتلیوم بیماران استفاده گردید. از نسخه 25 نرم‌افزار IBM SPSS برای آنالیز آماری استفاده شده و 0/05 به‌عنوان حد معنی‌داری در نظر گرفته شده است.

یافته‌ها. فراوانی مراحل I تا IV کراتوکونوس به ترتیب 10%، 33/6%، 13/6% و 42/8% بوده است. تراکم سلول‌های اندوتلیال و پلی مگاتیسم تفاوت معنی‌داری بین مراحل مختلف کراتوکونوس نداشت (P به ترتیب 0/759 و 0/052). بااین‌وجود، فراوانی سلول‌های هگزاگونال در مرحله IV نسبت به مرحله II کراتوکونوس به میزان 7/8% کمتر بود (P: 0/025). همچنین ارتباط معنی‌داری بین Kmax با میزان پلی‌مگاتیسم (همبستگی مثبت، P<0/001، r²=0/110) و فراوانی سلول‌های هگزاگونال (همبستگی منفی، P=0/007, r² =0/066).وجود دارد.

نتیجه‌گیری. بر اساس نتایج مطالعه ما مراحل پیشرفته کراتوکونوس با افزایش پلئومورفیسم سلول‌های اندوتلیال همراه می‌باشد، اما تفاوت معنی‌داری از لحاظ تراکم اندوتلیال و پلی‌مگاتیسم بین مراحل مختلف کراتوکونوس وجود نداشت.

پیامدهای عملی. ارزیابی اندوتلیوم بیماران کراتوکونوس قبل از اقدامات جراحی می‌تواند در تصمیم‌گیری نهایی برای روش جراحی تأثیرگذار باشد.