چکیده
زمینه. سایتوکین‌ها نقش مهمی در تنظیم پاسخ میزبان به عفونت و آسیب‌های بافتی دارند. هدف از این تحقیق مقایسه میزان بزاقی اینترلوکین 6 و 8 در افراد مبتلا به زبان جغرافیایی و افراد سالم بود.
روش کار. در این مطالعه مورد-شاهدی، 34 فرد مبتلا به زبان جغرافیایی و 34 فرد سالم شرکت داده شد. از هر دو گروه نمونه بزاق غیرتحریکی جمع‌آوری گردید. افراد بزاق خود را هر 60 ثانیه به مدت 6 دقیقه به درون لوله‌های فالکون رها کردند. پس از تکمیل نمونه‌گیری، میزان اینترلوکین‌های 6 و 8 اندازه‌گیری گردید. تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS نسخه 24 و آزمون تی مستقل انجام شد. مقدار P-value کمتر از 0/05 به‌عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد.
یافته‌ها. میانگین اینترلوکین 8 در بیماران زبان جغرافیایی (Pg/ml 87/53±7/38) به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم (Pg/ml 53/53±6/04) بود (0/05>P). میانگین اینترلوکین 6 نیز در بیماران زبان جغرافیایی (Pg/ml 49/11±49/92) به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم (Pg/ml 459/46±65/11) بود (0/05>P). در هر دو گروه کنترل و بیمار میزان اینترلوکین 6 و 8 در زنان به‌طور معنی‌داری بیشتر از مردان است (0/05>P).
پیامدهای‌عملی. با تعیین میزان اینترلوکین‌های 8 و 6 در بیماران زبان جغرافیایی، آنتاگونيست‌های انتخابی آن‌ها ممکن است اثرات درمانی را القا کند.