چکیده
زمینه. تومورهای بيضه حدود 1 درصد از همه سرطان‌های مردان را به خود اختصاص داده است. ازآنجایی‌که اطلاعات دقیقی در مورد شیوع تومورهای بیضه در ایران موجود نیست، لذا این مطالعه با هدف بررسی انواع تومورهای بیضه در بیمارستانهای تابعه‌ی دانشگاه علوم پزشکی بابل انجام شده است.
روش‌کار. در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، از بیماران مبتلا به تومور بیضه جراحی شده و دارای نمونه پاتولوژی در بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی بابل (1400-1380)، 100 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و وارد مطالعه شدند. اطلاعات دموگرافیک و بالینی به روش پرونده‌خوانی در قالب چک‌لیست جمع‌آوری و وضعیت بیمار از حیث پیامد با پیگیری تلفنی مشخص شد. توصیف و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم‌افزار SPSS25 و شاخص‌های آماری در سطح معناداری 0/05 انجام پذیرفت.
یافته‌ها. تعداد 100 نفر از مردان دارای تومور بیضه جراحی‌شده با میانگین سنی 10/70±32/90 و غالباً در بازه 21 تا30 سال، وارد مطالعه شدند. علت مراجعه اکثرشان (68 بیمار) وجود توده و تشخیص نوع تومور برای 40 نفر سمینوما و برای 60 نفر غیرسمینوما بوده است. تومور غیرسمینوما به تعداد30 نفر (76/92%) اکثراً در بیماران 21 تا 30 سال و سمینوما غالباً در گروه سنی 31 تا 40 ساله (17 نفر معادل 51/52%) گزارش شد. ارتباط گروه سنی (0/008=P) و سابقه بیماری زمینه‌ای (0/032=P) با نوع تومور معنادار شد. پیشامد مرگ برای ده نفر از بیماران رخ داد که همگی‌شان تومور غیرسمینوما داشتند، ارتباط پیامد بیماری با نوع تومور معنادار شد (0/006=P). تمامی بیماران دارای تومور سمینوما تا پایان پیگیری زنده بودند.
نتیجه‌گیری. در مردان دارای تومور بیضه تومورهای غیرسمینوما شیوع بیشتری دارد. همچنین میزان بقای تومورهای غیرسمینوما کمتر از سمینوما میباشد. متوسط سن شایع تومور بیضه بر اساس مطالعه ما 33 سال است.
پیامدهای عملی. تومور بیضه به‌عنوان سرطان شایع جوانان و هر بیمار با بزرگی بدون درد بیضه، باید مدنظر پزشکان باشد.