سطح آلبومین سرمی: فاکتور پیش بینی کننده پیامد بیماران با ترومای شکم و قفسه سینه

چکیده

زمینه. آلبومین، به‌عنوان فراوان‌ترین پروتئین خون انسان، نقش مهمی در تنظیم حجم پلاسما و تعادل مایع بافتی بدن ایفا می‌کند. مطالعات نشان داده‌اند که سطوح آلبومین با پیامدهای بالینی در شرایط مختلف مرتبط است. بر این اساس، در مطالعه حاضر، ارتباط بین سطح آلبومین سرمی و نتایج بیماران مبتلا به ترومای شکم و قفسه سینه به‌عنوان یک شاخص پیش‌آگهی مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار. در این مطالعه مقطعی، داده‌های 111 بیمار شامل 52 مورد آسیب قفسه سینه و 59 مورد آسیب شکمی که در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) از اسفند 1397 تا بهمن 1398 بستری بودند، به‌صورت تمام‌شماری ثبت شد. سپس سطح اولیه و ثانویه آلبومین سرم و ارتباط آن با شدت آسیب بر اساس امتیاز ترومای اصلاح شده (RTS) و پیامدهای بالینی بیماران ارزیابی گردید.

یافته‌ها. نتایج نشان داد که سطح آلبومین اولیه و ثانویه با شدت آسیب در بیماران مبتلا به ترومای شکمی (0/017 =P و 0/001>P) و همچنین پیامدهای بیماری (0/020 = P و0/001>P) ارتباط معنی‌داری دارد. با این حال، تنها سطح ثانویه آلبومین ارتباط قابل‌توجهی با RTS در این بیماران نشان داد (0/001>P). در بیماران مبتلا به ترومای قفسه سینه، اگرچه ارتباط معنی‌داری بین سطح آلبومین و RTS مشاهده نشد، اما سطح اولیه آلبومین با شدت آسیب (0/015 =P) و پیش‌آگهی بیمار (0/002 = P) ارتباط معناداری داشت. علاوه بر این، سطح بالای آلبومین ثانویه نیز تنها با شدت آسیب (0/035 = P) ارتباط معنی‌داری نشان داد.

نتیجه‌گیری. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که سطح بالای آلبومین سرم می‌تواند به‌عنوان یک شاخص پیش‌آگهی برای ترومای شکم و قفسه سینه در نظر گرفته شود و در مدیریت بهتر این بیماران نقش مؤثری ایفا کند.

پیامدهای‌عملی. سطح آلبومین سرم می‌تواند به‌عنوان یک شاخص پیش‌آگهی قابل اعتماد در پیش‌بینی شدت و پیامدهای ترومای شکم و قفسه سینه مورد استفاده قرار گیرد.