چکیده
زمینه. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که اسپیرولینا دارای خواص بیولوژیکی بوده و برای سلامت انسان مفید است. از همین رو مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات اسپیرولینا بر میزان قند سرمی، پارامترهای لیپیدی و برخی از فاکتورهای استرس اکسیداتیو در رت‌های آزمایشگاهی مبتلا به دیابت نوع 2 انجام شد.
روش‌کار. در مطالعه تجربی حاضر رت‌های مبتلا به دیابت به شش گروه کنترل سالم، کنترل دیابتی، دیابتی-متفورمین، دیابتی-اسپیرولینا mg/kg 100، دیابتی-اسپیرولینا mg/kg 200 و شاهد-اسپیرولینا mg/kg 200 تقسیم شدند. دوره مداخله به مدت 28 روز ادامه یافت. در پایان مطالعه نمونه خون از قلب رت‌ها جمع‌آوری و سطوح قند خون ناشتا (FBG)، تری گلیسرید (TG)، کلسترول تام (TC)، لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C)، مالون‌دیآلدئید (MDA) و ظرفیت آنتیاکسیدانی تام (TAC) اندازهگیری شد.
یافته‌ها. کاهش معنیداری در سطح سرمی FBG در گروههاي ديابتی-متفورمین و ديابتی-اسپیرولینا 100 در مقایسه با گروه کنترل دیابتی مشاهده شد (001/0>P). همچنین سطح سرمی HDL-C نیز در گروه کنترل-اسپیرولینا mg/kg200 به طور معنیداری بیشتر از سایر گروهها به غیر از گروه کنترل سالم بود. آنالیز ANOVA تفاوت معنیداری را بین گروه ديابتی-اسپیرولینا 100 و ديابتي-متفورمین با گروه کنترل دیابتی در سطح سرمی MDA نشان داد (05/0>P).
نتیجه‌گیری. اسپیرولینا با دوز mg/kg 100 می‌تواند در کنترل قند خون ناشتا و استرس اکسیداتیو نقش داشته باشد.
پیامدهای عملی. نتایج ما نشان می‌دهد که دوزهای پایین اسپیرولینا یک عامل امیدوارکننده به عنوان یک ماده غذایی کاربردی برای مدیریت دیابت است.