چکیده
زمینه. یکی از درمانهای رایج در سرطان پروستات جراحی رادیکال پروستاتکتومی است که به روشهای مختلف انجام میشود. حفظ باندل عصبی (Neurovascular Bundle, NVB)، اکسپوژر بهتر، آسیب به رکتوم پایینتر و احتمال مارژین مثبت کمتر از مزایای این روش میباشد. از این رو، در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی نتایج استفاده از تکنیک (High Anterior Release, HAR) در اعمال جراحی رادیکال پروستاتکتومی باز در بیماران تحت این عمل جراحی بپردازیم.
روشکار. مطالعه حاضر بصورت توصیفی-تحلیلی در میان 102 بیمار تحت رادیکال پروستاتکتومی با میانگین سنی 62/33 سال صورت گرفت. سطح PSA قبل و بعد از عمل آنها چک گردید. همچنین متوسط زمان جراحی خون از دست رفته و زمان بستری در بیمارستان مورد ارزیابی قرار گرفت. تمامی اطلاعات جمعآوریشده با استفاده از نرمافزار آماری SPSS ورژن 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها. پنجاه و شش و نه درهم درصد بیماران Stage t2b داشتند. در طی ٦ ماه بررسی پس از عمل جراحی بیاختیاری ادراری 5/70 درصد از بیماران رفع شد. تحلیل دادهها نشان داد که بین بیاختیاری ادراری با سابقه رادیوتراپی (0/001>P) و Stage بیماری (0/019=P) ارتباط مستقیمی وجود دارد. همچنین پس از عمل جراحی 61/8درصد بیماران از نعوظ ایجاد شده رضایت کافی داشتند.
نتیجهگیری. نتایج این مطالعه نشان داد که بروز بیاختیاری ادراری و اختلال در نعوظ از عوارض نسبتاٌ شایع این جراحی هستند ولی در مقایسه با سایر مطالعات مشابه میزان بروز این دو عارضه کمتر است.
پیامدهای عملی. باتوجه به اینکه بروز دو عارضه بیاختیاری ادراری و اختلال در نعوظ در مقایسه با سایر مطالعات کمتر گزارش شده است لذا تاکید بر آموزش صحیح روش آزادسازی قدامی فوقانی فاسیای لواتوربه دستیاران اورولوژیمی گردد تا بروز این عوارض کمتر شود.