چکیده
زمینه. قرنطینه و فاصلهگذاری اجتماعی به دنبال همهگیری کووید-19 (COVID-19) منجر به اضطراب، استرس و عصبانی شدن در افراد شده و بر سلامتی جسمی و روانی و کیفیت روابط زناشویی نیز تأثیر منفی گذاشت. با توجه به عدم انجام مطالعات کافی در این زمینه و همچنین مطالعهایی که این رویکرد را بهصورت تلفنی و حضوری مقایسه کرده باشد در مرور متون یافت نشد، بنابراین این مطالعه جهت مقایسه تأثیر مشاوره تلفنی و حضوری با رویکرد اکسپلیسیت بر تعامل زناشویی و کیفیت زندگی زنان انجام شد.
روش کار. این مطالعه شبهتجربی (مقاله اصیل) در سال 1400 در مجتمعهای سلامت شهر تبریز روی زنان 18 تا 40 ساله با نمره عملکرد جنسی کمتر از 28 انجام شد. مشارکت کنندگان با استفاده از جدول اعداد تصادفی کامپیوتری با بلوکبندی چهار و ششتایی به دو گروه مشاوره حضوری و مشاوره تلفنی با نسبت 1:1 اختصاص داده شدند. مشاوره با رویکرد اکسپلیسیت در گروه مشاوره حضوری طی سه جلسه ملاقات 90-60 دقیقه و برای گروه مشاوره تلفنی سهنوبت مشاوره تلفنی انفرادی 90-60 دقیقهای انجام شد. پرسشنامههای پیشآزمون شامل عملکرد جنسی، کیفیت زندگی جنسی و رضایت زناشویی قبل و هشت هفته بعد از اتمام مداخله تکمیل شد.
یافتهها. میانگین (انحراف معیار) نمره کیفیت زندگی جنسی بعد از مداخله، در هر دو گروه مشاوره حضوری و تلفنی نسبت به قبل از مداخله بهطور معناداری افزایش یافته بود. همچنین میانگین (انحراف معیار) نمره کل عملکرد جنسی و رضایت زناشویی بعد از مداخله در گروه مشاوره حضوری بهطور معناداری بیشتر از گروه مشاوره تلفنی بود.
نتیجهگیری. بهرهگیری از مشاوره با رویکرد اکسپلیسیت در هر دو روش حضوری و تلفنی موجب بهبود عملکرد جنسی، رضایت زناشویی و کیفیت زندگی جنسی میشود.
پیامدهایعملی. هر دو مدل مشاوره حضوری و تلفنی با رویکرد اکسپلیسیت در سلامت جنسی مؤثر است. بنابراین، در زمان بحرانهایی مانند همهگیری و یا محدودیتهای دیگر برای تشکیل جلسات مشاوره حضوری، از مشاورههای تلفنی میتوان بهره برد.