اثرات محافظ قلبی نانو-نیوزوم‌های بارگیری شده با سیمواستاتین بر کاردیومیوسیت‌ها در ایسکمی قلبی

چکیده

زمینه. ایسکمی قلبی علت اصلی مرگ‌ومیر بوده و استاتین‌ها آن را بهبود می‌بخشند. هدف از این مطالعه افزایش اثربخشی سیمواستاتین نیوزومه شده است.

روش کار. تعداد 25 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به 5 گروه کنترل، ایسکمی (القا شده با LAD بسته شده)، ایسکمی قلبی دریافت کننده نیوزوم، ایسکمی قلبی دریافت کننده سیمواستاتین و دریافت کننده سیمواستاتین نیوزومه شده تقسیم شدند. یک ماه پس از تزریق دارو، از بافت قلب گروه‌های مورد مطالعه، پس از استخراج RNA، cDNA تولید و با استفاده از پرایمرهای اختصاصی آزمون ریل تایم PCR انجام شد. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزار SPSS نسخه 21 استفاده شد. برای بررسی تأثیر مداخلات از تحلیل واریانس و سپس از آزمون تعقیبی توکی برای بررسی وجود تفاوت معنادار 0/05>P بین گروه‌های کنترل، گروه‌های مداخله و سایر گروه‌ها استفاده شد.

یافته‌ها. آپوپتوز و اتوفاژی در گروه ایسکمی نسبت به گروه کنترل افزایش معناداری داشت 0/05>P . در گروه سیمواستاتین نیوزومه شده در مقایسه با گروه سیمواستاتین، آپوپتوز و اتوفاژی کاهش معناداری یافتند 0/05>P . همچنین در گروه‌های سیمواستاتین نیوزومه شده و سیمواستاتین در مقایسه با گروه ایسکمی، آپوپتوز و اتوفاژی کاهش معناداری یافت 0/05>P .

نتیجه‌گیری. سیمواستاتین داروی مؤثر در بهبود ایسکمی قلبی است اما مشکل اصلی در استفاده از سیمواستاتین ناپایداری و تجزیه‌پذیری آن است و استفاده از شکل نیوزومه آن این مشکل را حل می‌کند.

پیامدهای‌عملی. سیمواستاتین نیوزومه شده در مقایسه با سیمواستاتین در کاهش آسیب ایسکمی قلبی مؤثرتر است.