چکیده
زمینه. احقاق جنسی به عنوان یک احساس روانی-اجتماعی نسبت به تفسیر شخصی فرد در مورد چگونگی ابراز وجود احساساتش در روابط زناشویی تعریف شده است. این مطالعه با هدف تاثیر آموزش احقاق جنسی بر رضایت زناشویی و شادمانی زندگی زنان مراجعه کننده به مجتمعهای سلامت شهر تبریز در سال1400 انجام گرفت.
روشکار. این مطالعه نیمه تجربی با روش نمونه گیری تصادفی روی 66 نفر از زنان سنین باروری مراجعه کننده به مجتمعهای سلامت شهر تبریز که نمره احقاق جنسی هالبرت کمتر از 33 را کسب کرده بودند انجام شد. نمونهها به صورت تقسیم تصادفی در گروه کنترل و مداخله قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها شامل: چک لیست معیارهای ورود و خروج، پرسشنامه دموگرافیک، احقاق جنسی هالبرت، رضایت جنسی لارسون و پرسشنامه شادمانی MHS بود. مداخلهی آموزشی احقاق جنسی در 3 جلسه 60 تا 90 دقیقه ایی برگزار شد. پرسشنامههای احقاق جنسی هالبرت، رضایت جنسی لارسون و شادمانی MHS قبل و بعد از مداخله تکمیل شدند.
یافتهها. یافتههای مطالعه نشان داد تفاوت معنیداری بین میانگین نمرات احقاق جنسی هالبرت، رضایت جنسی لارسون و شادمانی زناشویی MHS در مرحله بعد از مداخله بین دو گروه بوجود آمد P=0.001.
نتیجهگیری. با توجه به تأثیرمثبت آموزش احقاق جنسی در رضایت جنسی و شادمانی زناشویی زنان توصیه میگردد این مداخلات آموزشی ساده وکم هزینه به منظور ارتقاء وضعیت روانی و جنسی زنان لحاظ گردد.
پیامدهای عملی. برنامههای آموزشی احقاق جنسی منجر به بهبود رضایت جنسی و افزایش شادمانی زناشویی در زنان شد. توصیه میگردد این مداخلات آموزشی ساده وکم هزینه به منظور ارتقاء وضعیت روانی و جنسی زنان بکار گرفته شوند.