چکیده
زمینه. ضعف عضلانی و تون عضلانی پایین می‌تواند یکی از علل اختلالات جویدن و بلع در افراد مبتلا به سندرم داون باشد. هدف از این مطالعه، بررسی الکترومیوگرافی عضلات ماستر و تمپورال در کودکان مبتلا به سندرم داون 2 تا 12 ساله در هنگام حداكثر انقباض ایزومتریك ارادی و استراحت بود.
روش کار. مطالعه حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و مورد شاهدی است كه در بازه زمانی 1396 تا 1397 انجام و كودكان از بین نمونه‌های در دسترس 2 تا 12 ساله مراکز بهزیستی شهر اراک، مراکز توانبخشی خصوصی و دولتی، و مدارس آموزش استثنایی انتخاب شدند. در این مطالعه به بررسی شاخص‌های بسامد الکترومیوگرافی عضلات ماستر و تمپورال در وضعیت حداکثر انقباض ارادی و استراحت بر روی 15 کودک 2 تا 12 ساله مبتلا به سندرم داون و 15 كودك طبیعی همسن پرداخته شده است.
یافته‌ها. میانگین بسامد میانگین و میانگین بسامد میانه سیگنال الكتریكی عضلات ماستر و تمپورال در دو سمت چپ و راست و در دو وضعیت مختلف در كودكان مبتلا به سندرم داون كمتر از كودكان طبیعی بود. در مقایسه میانگین بسامد میانگین، به استثنای عضلات تمپورال چپ و راست در حداكثر انقباض ایزومتریك ارادی و عضله ماستر چپ در هنگام استراحت، در بقیه موارد تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین در مقایسه میانگین بسامد میانه، به استثنای عضله تمپورال چپ و راست در حالت استراحت، در بقیه موارد تفاوت‌های غیر معنادار وجود دارد.
نتیجه‌گیری. میانگین بسامد سیگنال الكتریكی عضلات ماستر و تمپورال در كودكان مبتلا به سندرم داون پایین‌تر از كودكان طبیعی است. كودكان مبتلا به سندرم داون، نسبت به همسالان طبیعی خود دارای مشكل بلع و جویدن هستند.
پیامدهای‌عملی. داده‌های حاصل از این مطالعه می‌تواند در طراحی مداخلات مؤثر و درمان بیماران مبتلا به سندرم داون کمک‌کننده باشد.