چکیده
زمینه. ديابت دوران بارداري یک اختلال متابولیکی است که در بيش از 8 درصد از كل بارداري‌ها اتفاق مي‌افتد. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی رابطه دیابت در بارداری با پیامدهای بالینی مادران و نوزادان آنان در شهرستان ایلام بوده است.
روش کار. این مطالعه به صورت همگروهی گذشته‌نگر انجام شد. کلیه مادران باردار دیابتی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های زنان و زایمان و مراکز خدمات جامع سلامت در یک دوره یک ساله به صورت سرشماری و به تعداد مادران دیابتی از بین مادران باردار غیر دیابتی به صورت تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. پیامدهای بالینی وارد SPSS20 شده و با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز گردید.
یافته‌ها. تعداد 332 خانم باردار شامل 166 دیابتی و 166 غیر دیابتی با میانگین سنی32/3 سال شرکت داشتند. از بین مادران دیابتی 31 نفر قبل از بارداری دیابت آشکار داشته‌اند. بر اساس نتایج این مطالعه ریسک نسبی ابتلای نوزادان به زردی نوزادی در مادران دیابتی حدودا 7 برابر (0/001=RR=7 ،P)، ریسک نسبی خونریزی بعد از زایمان حدودا 6 برابر (5/9=P=0/001 ،RR)، پرفشاری خون 2 برابر (0/013=RR=2/4 ،P) و نیاز به زایمان به روش سزارین 2 برابر (0/009=RR=2/6 ،P)، پره اکلامپسی 1/4 برابر (0/011=RR=1/4 ،P)، عفونت دوره نوزادی 2 برابر (0/002=RR=2/1 ،P) زجر تنفسی 1/3 برابر (0/012=RR=1/3 ،P) در مقایسه با مادران بدون دیابت است. اما بقیه پیامدهای بالینی بررسی شده در مادران و نوزادان معنی دار نبوده است.
نتیجه‌گیری. بر اساس نتایج این مطالعه، مادران باردار مبتلا به دیابت بارداری و آشکار بیشتر از مادران باردار غیردیابتی دچار خونریزی بعد از زایمان و پرفشاری خون می‌شوند و بیشتر نیازمند عمل جراحی سزارین می‌باشند. همچنین نوزادان این مادران بیشتر مستعد زردی نوزادی بوده و خطر بروز مسمومیت‌های حاملگی در دو گروه مادران باردار مبتلا به دیابت بارداری و آشکار بالاتر از مادران باردار غیردیابتی می‌باشد.
پیامدهای‌عملی. از آنجایی که دیابت عارضه‌ای خطرناک در دوران بارداری است و می‌تواند بر روی مادر و جنین اثرات زیان‌باری داشته باشد، بنابراین بررسی عوامل موثر بر ایجاد آن حائز اهمیت است تا بتوان با شناخت عوامل و پیامدهای خطر آن، گامی موثر جهت کنترل این اختلال برداشت.