چکیده
زمينه. نارسایی زودرس تخمدان وابسته به ایکس شکننده از نظر بالینی به عنوان نوعی از نارسایی اولیه تخمدان با چرخههای قاعدگی نامنظم، افزایش سطح هورمون محرک فولیکول، یائسگی زودرس و ناباروری تعریف شده است. از نظر ژنتیکی عامل آن پیش جهش تکرار CGG ناحیه 5'-ترجمه نشده ژن FMR1 میباشد. هدف این مطالعه استاندارد سازی روش‌های مولکولی و مقایسه تعداد تکرار CGG ژن FMR1 در بیماران نارسایی زودرس تخمدان بود. روش‌کار. پس از اخذ رضایت و خونگیری، DNA ژنومی استخراج و به دو روش دستی و کیت با سدیم بی سولفیت تیمار شد. با استفاده از دو جفت پرایمر اختصاصی، DNA متیله شده و DNA غیرمتیله با واکنش زنجیره ای پلیمراز اختصاصی متیلاسیون تکثیر و محصولات به ترتیب به ترتیب n3+ 108 و n3+ 168 جفت باز بر روی ژل آگارز آشکار شد. پس از ارزیابیهای بالینی 20 بیمار مبتلا به فرم تکگیر و 2 خانواده با حداقل دو فرد مبتلا مورد مطالعه قرار گرفتند.
يافته‌ها. متوسط سطح سرمی هورمون محرک فولیکول در موارد تک گیر UI/L 73/44± 45/85 و در موارد خانوادگی UI/L 61/33± 72/75 بود. بررسیهای سونوگرافیک در موارد تکگیر و موارد خانوادگی به ترتیب 80 درصد و 75 درصد تخمدانهای آتروفیک را گزارش کرد. صحت تیمار بیسولیفیت DNA در هر دو روش دستی و کیت تأیید شد، و تفاوتی بین دو روش مشاهده نشد. نتایج بررسی تعداد تکرارها بر روی ژل آگارز نشان داد دو بیمار در بین موارد تکگیر (10 درصد) ناقل الل اینترمدییت FMR1 بودند. هیچ موردی از پیش جهش و یا جهش کامل در موارد تکگیر یا خانوادگی مشاهده نشد، و تعداد تکرارها در آنها بین 15 تا 35 تخمین زده شد.
نتیجه‌گیری. به دلیل نقش ژن FMR1 در عملکرد تخمدان، بررسی آن از اهمیت برخوردار است استانداردسازی یک روش تشخیص مولکولی سریع و مقرون به صرفه از اولویتها در این زمینه میباشد.
پیامدهای عملی. تعیین تکرار CGG ناحیه 5'-ترجمه نشده ژن FMR1 و شناسایی پیش جهش هایی که ممکن است گسترش یافته و منجر به سندرم ایکس شکننده شوند در میان زنان جوان امکان مشاوره ژنتیکی لازم برای برنامهریزی زندگی باروری را فراهم میکند.