چکیده
زمینه. اینکه ارزیابی فشار دی اکسیدکربن انتهای بازدمی (ETCO2) با استفاده از کاپنوگراف امکان ارزیابی مانیتورینگ غیرتهاجمی فشار شریانی دی اکسیدکربن (PaCO2) را فراهم می کند یا خیر همچنان اختلاف نظر وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مقایسه ای مقدار ETCO2 و PaCO2 بر اساس آنالیز گاز شریانی (ABG) قبل و بعد از پمپ بای پس قلبی-ریوی در کودکان با ناهنجاری های مادرزادی قلبی انجام شد.
روش کار. بیست و نه کودک کاندید جراحی انتخابی قلبی بستری در بیمارستان مرکز طبی کودکان وارد مطالعه شدند. قبل و پس از پمپ بای پس قلبی-ریوی، میزان دی اکسیدکربن انتهای بازدمی با کاپنوگرافی بر اساس تکنیک mainstream و فشار دی اکسیدکربن خون شریانی بر اساس آنالیز گاز شریانی ارزیابی شدند.
یافته ها. میانگین تفاوت مقادیر ETCO2 و PaCO2 پیش از پمپ بای پس قلبی-ریوی برابر 5/32 ± 3/68 میلی متر جیوه ارزیابی شد که با توجه به اینکه از لحاظ بالینی اختلاف کمتر از 5 میلی متر جیوه قابل صرف نظر کردن است، بیانگر تطابق قابل قبول بین مقادیر فشار دی اکسیدکربن انتهای بازدمی (ETCO2) و فشار شریانی دی اکسید کربن (PaCO2) بود. اما میانگین تفاوت دو شاخص پس از پمپ بای پس قلبی-ریوی برابر 6/85±7/03 میلی متر جیوه ارزیابی شد که بر این اساس، تفاوت بین دو مقدار اندازه گیری شده پس از بای پس قلبی-ریوی از لحاظ بالینی با اهمیت بود.
نتیجه گیری. ارزیابی فشار دی اکسیدکربن انتهای بازدمی (ETCO2) قبل از عمل می تواند پیش بینی نزدیکی از مقدار فشار شریانی دی اکسیدکربن (PaCO2) داشته باشد، اما بعد از پمپ، برای اندازه گیری صحیح و دقیق میزان PaCO2 در بیماران غیر سیانوتیک تحت عمل جراحی قلب، باید نمونه مستقیم شریانی گرفته شود.
پیامدهای عملی. در کودکان با ناهنجاری های مادرزادی قلبی غیرسیانوتیک قلبی که تحت عمل جراحی قرار می گیرند، با استفاده از کاپنوگرافی می توان برآورد قابل قبولی از میزان دی اکسیدکربن خون شریانی داشت. ولی این در مورد بیماران پس از جداسازی از پمپ بای پس قلبی-ریوی الزاما صادق نیست و ممکن است آزمایش گازهای خون شریانی به دفعات لازم شود.