چکیده
مطالعه حاضر با هدف ارزیابی یک مورد اختلال خوابگردی مرتبط با خشونت و آپنه انسدادی و راهکارهای درمانی مرتبط با آن طراحی شد. در تحقیق حاضر، یک مرد 60 ساله مبتلا به اختلال خوابگردی مطالعه شد. طرح درمان شامل رعایت اصول بهداشت خواب توسط بیمار، استفاده از ماشین ایجاد فشار هوای مثبت و هشت جلسه درمان هفتگی بایوفیدبک بود. قبل از مداخله، فرد بررسی شده از اضطراب، افسردگی جزیی، کیفیت زندگی متوسط، درجه هایی از PTSD، آپنه انسدادی و حرکات ناخواسته دوره ای اندام ها رنج می برد و بعد از مداخله درمانی، بهبود نسبی در همه شاخص ها به ویژه مشکل آپنه انسدادی و حرکات اندام ها ایجاد شد.
پیامدهای عملی. با توجه به شیوع و پیچیدگی های اختلال پاراسومنیای خواب غیر رم، شناخت ناکافی از علت ها و مکانیسم های درگیر و ناموفق بودن بسیاری از درمان های دارویی، مطالعه حاضر می تواند در زمینه کشف علت های احتمالی و روش های درمانی جایگزین مبتنی بر عوامل فیزیکی و روانشناختی راهگشا باشد.