چکیده
زمينه. پیوند سلول های کندروسیت، یكی از روش های درمان ضایعات غضروف مفصلی است. برای پیوند كندروسیت ها نیاز به جداسازی این سلول ها از بافت و تكثیر آنها در محیط كشت حاوی سرم هست. سرم ها به دلیل داشتن فاكتورهای رشد، برای رشد سلول ها به محیط کشت افزوده می شوند. سرم جنین گاوی (FBS) در کشت سلولی استاندارد استفاده می شود. اما پروتئین های گاوی موجود در FBS سیستم ایمنی میزبان را به خطر می اندازد. بنابراین برای موارد بالینی، جایگزینی سرم انسانی به جای FBS ضروری به نظر می رسد. همچنین كودكان كندروسیت های با قدرت تكثیر بالا نسبت به بالغین دارند. بنابراین در این مطالعه اثر FBS و سرم خون جفت انسانی روی مورفولوژی و بیان ژن های مرتبط با پیری سلولی کندروسیت های كودكان بررسی شده است.
روش کار. كندروسیت ها، پس از جداسازی از نمونه های بافت غضروف افراد پلی داكتیلی، در محیط حاوی 10 درصد سرم FBS و سرم انسانی تا پاساژ پنجم کشت داده شدند. سرم جفتی انسانی از خون وریدی سمت جنینی جفت حاصل شد. مورفولوژی سلول ها در دو محیط رشد با میكروسكوپ معكوس مقایسه شد. برای بررسی پیری سلولی، بیان نسبی ژن های IGF1 و p16 با استفاده از RT-PCR real time انجام شد.
یافته ها. تعداد کندروسیت ها در محیط حاوی FBS به طور قابل توجهی نسبت به گروه سرم انسان کاهش یافت. در محیط حاوی FBS، فنوتیپ های سلول ها در طی پنج پاساژ از دوكی به پهن تغییر شکل یافتند. بیان ژن های IGF1 و P16 در کندروسیت های رشد یافته در محیط حاوی FBS به طور قابل توجهی افزایش یافته است و این افزایش در مورد P16 معنی دار بود. نتایج مورفولوژیکی با نتایج RT-PCR مطابقت داشت.
نتیجه گیری. سرم جفت انسانی مزایایی مانند سرعت تكثیر بیشتر کندروسیت های انسانی، پیشگیری از پیری سلولی و مشكلات ایمونولوژیك در استفاده از كندروسیت های كشت داده شده برای مهندسی بافت غضروفی دارد.