چکیده
زمینه: توده های غیر نئوپلاستیک حنجره از نوع نئوپلاستیک شایع تر هستند و یکی از شایع ترین آنها پولیپ حنجره است. با توجه به اهمیت پولیپ های حنجره به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های حنجره که می تواند مشکلات زیادی برای فرد و جامعه ایجاد کند و نبود شواهد کافی در ارتباط با ریسک فاکتورهای ایجاد آن بویژه در ایران، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی و بررسی تظاهرات بالینی پولیپ های حنجره انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 150 بیمار مبتلا به پولیپ حنجره که از سال90 تا 96 در بخش گوش و حلق و بینی تحت درمان قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شد و پرونده آنها مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات جمع آوری شده شامل سن، جنس، شغل، محل زندگی، شکایت اصلی، سابقه سایر بیماری ها، سابقه خستگی صوتی، سابقه ابتلا به پولیپ در اقوام درجه یک و عادات بیماران بود. آنالیزهای آماری در نرم افزار نسخه 23 انجام شد و سطح معنی داری آماری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: فراوانی پولیپ حنجره 150 نفر بود که 30 درصد آنها در دهه پنجم زندگی خود قرارداشتند. اکثریت شرکت کنندگان (7/84%) را مردان تشکیل می دادند. از نظر محل زندگی 90% شرکت کنندگان در شهرها ساکن بودند. گرفتگی صدا شایع ترین شکایت بیماران بود (86%) و در حدود یک سوم آن ها سابقه ریفلاکس معدی مروی را ذکر می کردند. نیمی از بیماران هیچ گونه استفاده از سیگار، قلیان، مواد مخدر یا الکل را نمی دادند و یک سوم آنان از سیگار استفاده می کردند.
نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد در جمعیت مورد بررسی جنسیت مذکر می تواند باعث افزایش ریسک ابتلا به پولیپ حنجره باشد. همچنین سن 40 تا 60 سال و زندگی شهری می توانند به عنوان ریسک فاکتور مطرح شوند.