چکیده
زمینه. زایمان زودرس و نارسی نوزاد یکی از مشکلات عمده بهداشتی و از شایع ترین علل مرگ های نوزادی است. یکی از عوارض مربوط به نوزادان نارس، هایپوناترمی است. تاثیر هایپوناترمی در پیش آگهی نوزادان نارس به خوبی مطالعه نشده است لذا ما در این مطالعه بر آنیم تا نوزادان با هایپوناترمی دیررس را بررسی کرده، عوامل خطر دخیل را شناسایی و از نظر پیش آگهی این نوزادان را ارزیابی کنیم .
روش کار. این مطالعه توصیفی تحلیلی روی نوزادان نارس (سن حاملگی کمتر از 34 هفته) - که بعد از تولد در مرکز آموزشی درمانی الزهرا یا کودکان تبریز در طول سال 1398 بستری گردیدهاند انجام شد. نوزادانی که طی بستری دچار هایپوناترمی دیررس شدند شناسایی شده و با نوزادانی که هیپوناترمی دیررس نداشتند تا زمان ترخیص از بیمارستان از نظر عوامل خطر و پیش آگهی پیگیری و مقایسه شدند.
یافته ها. از تعداد 186 نوزاد بررسی شده، سن حاملگی نوزادان با میانه 30 هفته (چارک اول و سوم ۲۹ ۳۲ هفته) بود. جنسیت در 101 نوزاد مذکر (54/3 درصد) و نوع زایمان در 60/7 درصد موارد سزارین بود. هایپوناترمی دیررس در ۵۰ نوزاد (26/8 درصد) وجود داشت. سن حاملگی و وزن هنگام تولد هایپوناترمی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود. براساس آنالیز چند متغیری، وزن پایین در زمان تولد و دریافت استروئید قبل از تولد و همچنین کم بودن وزن نسبت به سن حاملگی به طور مستقل پیش بینی کننده بروز هایپوناترمی دیررس در نوزادان نارس است. وجود هایپوناترمی دیررس طول کشیده در نوزادان نارس با بروز دیسپلازی برونکوپولمونری و استئوپنی نارسی رابطه معنی دار داشت ولی ارتباط معنی داری با مدت بستری در بیمارستان و میزان مرگ ومیر داخل بیمارستانی یافت نشد.
نتیجه گیری. براساس یافته های این پژوهش، وزن کم موقع تولد، مصرف استروئید قبل تولد و کم بودن وزن نسبت به سن حاملگی از عوامل خطر هایپوناترمی دیررس در نوزادان نارس بود. هایپوناترمی طول کشیده در پیش آگهی نوزادان نارس از نظر دیسپلازی برونکوپولمونری و استئوپنی نارسی موثر است.