چکیده
زمینه: اسکیزوفرنی نوعی اختلال روان پزشکی است که ممکن است با علائم منفی (نظیر آپاتی، انزوای اجتماعی و بی انگیزگی) و نقایص شناختی مشخص شود. از ویژگی های آن می توان به عدم رسیدگی به بهداشت فردی، آرایش ظاهری و بهداشت دهان و دندان اشاره کرد. این مطالعه با هدف بررسی و توصیف وضعیت شاخص های مربوط به سلامت دندان و خشکی دهان در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بستری شده در بیمارستان رازی شهر تبریز در سال 1398 انجام شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی،80 نفر شامل40 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی بستری در بیمارستان رازی تبریز و 40 نفر از بین افراد سالم مراجعه کننده به درمانگاه های داخلی این بیمارستان که از لحاظ سنی و جنسی متناسب با گروه بیماران بودند، به صورت در دسترس و به تعداد مساوی از زنان و مردان انتخاب شدند. وضعیت سلامت دهان و دندان با شاخص تعداد دندان پوسیده، کشیده شده و ترمیم شده (DMFT) و شاخص خشکی دهان بررسی شد. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و با آزمون های تی استیودنت، مجذور کای ، پیرسون و اسپیرمن تحلیل آماری شدند. سطح معنی داری مطالعه 0/05>p در نظر گرفته شد.
یافته ها: در هر دو گروه، 75% مردان سیگاری بودند در حالی که تمامی زنان هر دو گروه غیرسیگاری بودند. میانگین DMFT در گروه بیمار (25/19) بیشتر از گروه سالم (56/15) بود (P=0.02). تعداد دندان پوسیده (D) و کشیده شده (M) در گروه بیمار بیشتر از گروه سالم به دست آمد ولی تعداد دندان ترمیم شده (F) در گروه سالم بیشتر بود. به رغم اینکه میانگین DMFT در هر دو گروه بیمار و سالم در مردان بیشتر از زنان بود، از لحاظ آماری تفاوت معناداری به دست نیامد (P=0.51، P=0.02). میانگین شاخص خشکی دهان در گروه بیماران اسکیزوفرنی و گروه سالم به ترتیب 1/45 و 0/35 بود. با توجه به نتایج آزمون t تفاوت بین دو گروه معنادار بود (t=3.47, P=0.001).
نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که وضعیت سلامت دهان و دندان در بیماران بستری مبتلا به اسکیزوفرنی به طور چشمگیری در سطح پایین تری از افراد سالم جامعه است. بنابراین توجه سیاست گزاران حوزه سلامت، درمان گران، مراقبین بهداشتی و بستگان بیمار به پیشگیری از بیماری های دهان و دندان، اهمیت مضاعفی پیدا می کند.