فعالیت الکترومیوگرافی عضلات مفصل اسکاپولوتوراسیک حین حرکت ابداکشن با وزنه بازوی زنان مبتلا به ناهنجاری سر به جلو و زنان سالم

چکیده

زمینه و اهداف: ناهنجاری سر به جلو یکی از انواع شایع پاسچر نامناسب بوده که تقریبا در60% بیماران با اختلالات ناحیه گردن و شانه مشاهده می¬شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه سهم مشارکت عضلات چرخاننده کتف حین حرکت ابداکشن با وزنه بازوی غالب و غیرغالب افراد مبتلا به ناهنجاري سر به جلو و افراد سالم صورت گرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد تحلیلی، 18 زن مبتلا به ناهنجاری سر به جلو و 14 زن سالم همتاسازی شده بر اساس متغیرهای وزن، قد، سن و غالب بودن اندام فوقانی، در تحقیق شرکت کردند. با استفاده از الکترومیوگرافی سطحی سهم مشارکتی عضلات دندانه ای قدامی و ذوزنقه ای بالایی و پایینی حین ابداکشن با وزنه بازوها محاسبه گردید. یافته ها: آزمون آماری تی مستقل نشان داد سهم مشارکتی عضله ذوزنقه ای بالایی حین ابداکشن با وزنه بازوی غالب در مبتلایان به ناهنجاری سر به جلو به طور معنی داری بیشتر از همتایان سالم است (01/0=P). اما این تفاوت معنی دار در سمت غیرغالب مشاهده نگردید (05/0P>). همچنین بین سهم مشارکتی عضلات دندانه¬ای قدامی و ذوزنقه ای بالایی و پایینی بازوان غالب و غیرغالب در دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد (05/0P>). نتیجه گیری: به جهت تغییرات سهم مشارکتی ذوزنقه ای فوقانی، ارزیابی ساده پاسچر سر می تواند اطلاعات مفیدی در مورد عملکرد عضلات شانه و تصمیم گیری درباره توصیه حرکات اصلاحی در اختیار معاینه کننده قرار دهد.