فرخ فرهادي
1، رعنا جهانشاهی
2، علي زرندي
3*1 گروه جراحی فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبریز، ایران
2 دندانپزشک عمومی
3 گروه آموزشی پریودنتیکس، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکي تبريز، تبریز، ایران
چکیده
زمینه و اهداف: در جوامع امروزی تروما یکی از علل مهم مرگ و میر بیماران می باشد به خصوص ناحیه صورت دچار صدمات مختلف در نسج نرم و اسکلت استخوانی تشکیل دهنده آن می شود. هدف از این مطالعه بررسی اتیولوژی شکستگی های ناحیه میانی صورت در بیماران می باشد.
مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی در بخش تخصصی فک و صورت مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) در سال 1392 بر روی 64 پرونده انجام گرفت. تمام اطلاعات و شرح حال بیماران (سن، جنس، علت تروما و درمانهای انجام شده و عوارض حین تروما) در چک لیست ثبت گردید.نتایج با استفاده از روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار- فراوانی و درصد) آنالیز شدند.
نتايج: از بین 64 پرونده، 6/51% علت شکستگی ها، تصادفات بوده و سقوط و نزاع به ترتیب در رتبه های بعدی قرار گرفتند. 5/ 87% بیماران مرد بودند که اغلب در دهه سوم زندگی با میانگین سنی 8/13 ±2/32 قرار داشتند و با درصد فراوانی 9/35 % شناسایی شدند. بیشتر شکستگی ها در بهار و تابستان رخ داده بود.
نتیجه گیری: شایع ترین ناحیه مورد صدمه واقع شده استخوان زایگوما با درصد فراوانی 5/87% مشاهده گردید.