عفونت مجدد سل در شمال غرب و غرب ایران

چکیده

زمينه و اهداف: شناسایی عوامل مرتبط با عفونت مجدد مایکوباکتریوم توبرکولوزیس، می تواند در پیشگیری از وقوع آن و صرف هزینه های گزاف درمان بسیار کمک کننده باشد. هدف از مطالعه حاضر شناسایی عوامل خطر مرتبط با عفونت مجدد بین بیماران اسمیر مثبت ریوی در 5 استان مرزی کشور ایران بود. مواد و روشها: در يك مطالعه مقطعي طولي( سالهاي92-90) عوامل بالینی- اقتصادی و اجتماعی مرتبط با عفونت مجدد مورد ارزیابی قرار گرفت . معیار ارزیابی بر اساس پرسشنامه ،اطلاعات ثبت شده در پرونده بیماران و تایید پزشک سل استان بود. يافته ها: از 300 بيماراسمير مثبت ريوي با متوسط سنی 51.9 سال(2/24SD= )، 7.2% از بیماران دارای عفونت مجدد توبرکولوزیس بودند. 64% بیماران وضعیت مالی بسیار ضعیفی داشتند. از نظر هم ابتلایی با بیماریهای مزمن، 6/10% از بیماران اختلالات کلیوی،2/10% دیابت و 8/9% اختلالات کبدی داشتند. در آزمون چندگانه، سابقه مهاجرت از روستا به شهر( 47/0P=) و کاهش وزن قابل توجه( 44/0P=) با شانس عفونت مجدد رابطه آماری معنی داری داشتند. نتيجه گيري: شیوع عفونت مجدد در بیماران در مقایسه با برآورد جهانی در حد متوسط بود. مطالعات دقیقتر در زمینه بررسی روابط علیتی کاهش وزن قابل توجه و عفونت مجدد لازم به نظر می رسد. انجام انگشت نگاری ژنتیکی در شناسایی زیر گونه های میکروب و نقش آنها در وقوع عفونت مجدد در کنار عوامل مختلف محیطی- اقتصادی ضروری است.

کلید واژه ها: مایکوباکتریوم توبرکلوزیس, عفونت مجدد, مقاومت دارویی