ارزیابی وضعیت، مداخلات، و پیامد بیماران با خونریزی بعد از زایمان پذیرش شده به بخش مراقبتهای ویژه مامایی

چکیده

زمينه و اهداف: خونریزی بعد از زایمانی (PPH) Postpartum Hemorrhage یکی از مهم ترین علل مرگ و میر مادران بوده و نیازمند درمان در مراکز مجهز می باشد. هدف ما بررسی موارد PPH پذیرش شده در ICU بیمارستان الزهرا می باشد. مواد و روش¬ها: در این مطالعه گذشته¬نگر، پرونده بیمارانی که در طی یک سال، بعلت PPH در بخش ICU مامایی مرکز آموزشی درمانی الزهرا (س) تبریز پذیرش شده بودند بررسی شد. مشخصات دموگرافیگ، بستری اولیه در بیمارستان یا ارجاعی، فاصله زمانی بین شروع PPH تا ورود بهICU، وضعیت بیمار در هنگام پذیرش، روشهای احیا بیمار و اداره PPH، وجود DIC و نحوه اداره آن، طول مدت بستری در بخش ICU، و پیامد بیماران یادداشت شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته¬ها: از کل43 بیمار با PPH، 29 بیمار به بخش ICU پذیرفته شده اند. 6 بیمار ارجاعی از بیمارستانهای دیگر بود. فاصله بین شروع خونریزی و پذیرش درICU، از 2 تا 72 ساعت بعد از زایمان بود. کلیه بیماران در هنگام پذیرش هوشیار بودند. 5 بیمار فشارخون بسیار پایین داشته و تمامی بیماران تاکیکاردی داشتند. روشهای احیا شامل تجویز اکسیژن، مایعات و ترانسفوزیون بود. در 6 بیمار با درمان دارویی و ماساژ رحمی خونریزی کنترل شده و بقیه (23 بیمار) تحت جراحی قرار گرفته اند. 7 بیمار علایمی از DIC داشتند که با تجویز خون و فرآورده های خونی کنترل شدند. طول مدت بستری بیماران بطور متوسط 3 روز بود. مرگ و میر وجود نداشت. نتیجه¬گیری: PPH یکی از علل عمده پذیرش به ICU در بیماران مامایی بوده و در صورت مراقبت در واحدی با کیفیت بالای خدماتی و درمانی منجر به کاهش مرگ و میر مادری خواهد شد.

کلید واژه ها: خونریزی بعد زایمان, بخش مراقبت های ویژه, پیامد