مقایسه برخی از ویژگیهای صوتی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس با افراد طبیعی

چکیده

زمينه و اهداف: مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری نورولوژیک پیشرونده با طیف گسترده¬ای از تظاهرات بالینی می¬باشد. گفتاردرمانگران از برخی ویژگیها و علائم صوتی در تشخیص افتراقی اختلالات گفتاری استفاده می¬کنند. هدف از مطالعه حاضر، مقایسه برخی شاخصهای صوتی- تنفسی این بیماران با افراد طبیعی در جامعه شهری اهواز است. مواد و روش¬ها: در یک مطالعه مقطعی تحلیلی، تعداد 30 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به همراه 30 فرد سالم طبیعی (با دامنه سنی 50-21 سال) براساس پارامترهای فرکانس پایه صوت و حداکثر مدت زمان صداسازی مورد مقایسه گرفتند. از نرم افزار Dr.speech جهت آنالیز ویژگیهای گفتاری و نرم افزار SPSS جهت تحلیل داده ها استفاده شد. یافته¬ها: فرکانس پایه صوتی در بیماران مرد و زن مولتیپل اسکلروزیس برابر (11/68)±53/130 و (12/33)±91/194 هرتز و نیز حداکثر مدت صداسازی در بیماران مرد و زن مولتیپل اسکلروزیس برابر (71/2)±25/11 و (32/2)±21/9 ثانیه می¬باشد. همچنین فرکانس پایه صوتی در بیماران مرد و زن سالم برابر (25/46)±62/135 و (21/17)±16/217 هرتز و نیز حداکثر مدت صداسازی آنها برابر (62/3)±73/23 و (44/3)±30/19 ثانیه می باشد. تمامی امتیازات گروه بیمار نسبت به گروه کنترل پایین تر و دارای اختلاف معنادار بود (001/0>p). نتیجه¬گیری: بنظر می رسد تغییرات فرکانس پایه صوت و پارامتر حداکثر زمان صداسازی، دو مشخصه صوتی- تنفسی بوده که می توان از آنها برای تشخیص افتراقی اختلالات گفتاری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس از افراد سالم استفاده نمود.

کلید واژه ها: مالتیپل اسکلروزیس, ویژگی های صوتی, فرکانس پایه صوت, حداکثر زمان صداسازی