اثر بخشی بروموکریپتین درکنترل قند خون بیماران دیابتی نوع 2

چکیده

زمينه و اهداف: با توجه به نیاز مبرم به درمان¬های جدید و شواهدی از اثرات سودمند بروموکریپتین در کنترل قند و لیپیدهای خون، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی بروموکریپتین در کنترل قند خون در بیماران دیابت نوع 2 با کنترل نامطلوب، طراحی و اجرا گردید. مواد و روش¬ها: مطالعه حاضر یک کارآزمایی بالینی قبل و بعد می باشد. ابتدا 74 بیمار بر اساس معیارهای ورود، وارد مطالعه شدند ولی در نهایت 43 نفر بررسی شدند. در مطالعه حاضر، برای بیماران دیابتی نوع 2 با کنترل نامطلوب، بروموکریپتین خوراکی با دوز mg 25/1 هنگام خواب آغاز و به تدریج تا mg5/2 دو بار در روز رسید. فاکتورهای مورد بررسی شامل مشخصات دموگرافیک، قد، وزن، قند ناشتای خون، قند خون دو ساعت پس از صرف غذا، درصد هموگلوبین A1C، پروفایل لیپیدی و کراتینین در مدت 6 ماه (روز 45، ماه سوم و ششم) مورد پیگیری قرار گرفت. از آزمونRepeated-measured ANOVA و آزمون t جفت شده برای بررسی تغییرات زمانی متغیرهای مورد مطالعه استفاده گردید. يافته¬ها: میانگین سنی نمونه¬های مورد بررسی برابر 2/7±0/55 سال بود (3/70% زن). میانگین قند خون ناشتای بیماران مورد مطالعه ازmg/dl 3/184 در ابتدای مطالعه به mg/dl 5/155، 9/148 و 5/159 در 45 در روز اول، ماه سوم و ماه ششم رسید (0001/0>P) و میانگین قند خون دو ساعته نیز پس از صرف غذا از mg/dl 6/276 بهmg/dl 0/217، 1/205 و 0/201 کاهش یافت (0001/0>P). در ماه سوم، کاهشی 8/0 درصدی در سطح هموگلوبین A1C مشاهده شد که این مقدار در ماه ششم به 9/0% رسید (0001/0>P). نتيجه¬گيري: یافته¬های مطالعه حاضر نشان داد که بروموکریپتین به عنوان یک درمان همزمان با دیگر داروها اثربخشی مناسبی در کنترل دیابت نوع 2 دارد.

کلید واژه ها: دیابت نوع دو, کنترل قند خون, بروموکریپتین