اثرات تسكيني تزريق موضعي بوپيواكائين بعد از عمل هموروئيدكتومي: كارآزمايي باليني

چکیده

زمينه و اهداف: درد پس از عمل از عوارض شايع به دنبال اعمال هموروئيدكتومي بوده و باعث عدم رضايت بيماران از عمل و نياز به تزريق مكرر مخدرها و ساير داروهاي ضد درد مي شود. در اين مطالعه طي يك كارآزمايي باليني بر آن شديم تا به مقايسه تاثير استفاده از تزريق بوپيواكائين پري آنال در كاهش درد پس از عمل در اعمال هموروئيدكتومي بپردازيم. مواد و روش ها: مطالعه به صورت يك كارآزمايي باليني و در 80 بيمار انجام گرفت. بيماران به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسيم شدند. تمام بيماران تحت بي حسي نخاعي عمل شدند. در پايان عمل در بيماران گروه مورد در محل ساعت هاي 3 و 7 و 11 مقدار 2 ميلي ليتر بوپيواكائين 5/0% به طور زير مخاطي و داخل عضله تزريق شد. بيماران در 24 ساعت اول پس از عمل مورد ارزيابي قرار گرفتند. يافته ها: در گروه مورد تنها 25 بيمار (5/62%) نياز به تزريق مسكن پيدا كردند. در گروه شاهد تمام بيماران نياز به تزريق مسكن داشتند (05/0 p<). احتباس ادراري در 11 بيمار (5/27%) گروه شاهد و در دو بيمار (0/5%) گروه مورد مشاهده شد (05/0 p<). نتيجه گيري: استفاده از تزريق پري آنال بوپيواكائين در كاهش درد پس از اعمال هموروئيدكتومي و افزايش رضايتمندي بيماران مؤثر است. همچنين احتباس ادراري كمتر اتفاق مي افتد. با توجه به اهميت درد پس از هموروئيدكتومي، استفاده از بوپيواكائين موضعي جهت بي دردي و رضايتمندي بيماران توصيه مي گردد.

کلید واژه ها: بوپیواکائین, بی حسی موضعی, هموروئیدکتومی, درد پس از عمل