چکیده
زمینه و اهدف: گوش یکی از اعضای مهم هر انسان است که حس شنوایی و تعادل را تامین می کند. شنوایی در انسان عمده ترین نقش را در ارتباط فرد با جامعه و محیط دارد. گوش میانی به دلیل موقعیت آناتومیکی و فونکسیون خود در انتقال صوت از اهمیت بسیاری برخوردار است. اوتيت مياني مزمن می تواند باعث خوردگی استخوانچه های گوش میانی و در نتیجه کاهش شنوایی عمده شود و فرد را دچار اختلال ارتباطی نماید. در این مطالعه ضایعات استخوانچه¬ای در بیماران با اوتیت مدیای مزمن بررسی شد. مواد و روش ها: اين مطالعه گذشته نگر در 196 بيمار مبتلا به اوتيت مياني مزمن بستری شده در طی 2 سال انجام شد. یافته ها: از 196 بیمار مبتلا به اوتیت میانی مزمن، (29%)56 بیمار دچار ضایعات استخوانچه ای بودند و از 56 بیمار مذکور (59%) 33 مورد کلستئاتوما داشتند. همچنین بیش از نصف ضایعات به صورت ضایعات ترکیبی در 2 یا 3 استخوانچه وجود داشتند که از این میان سهم استخوانچه سندانی بیش از سایر استخوانچه ها بود. بیشترین ضایعات استخوانچه ای در رده سنی 11 تا 30 سال بود و بیشترین درگیری استخوانچه ای نیز در این سنین مربوط به استخوانچه سندانی بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه خوردگی استخوانچه های یکی از عوارض شایع اوتیت میانی مزمن است و تشخیص به موقع و استفاده از درمان مناسب می تواند کاهش چشمگیری در عوارض، مخصوصا عوارض استخوانچه ای داشته و در نتیجه از تشدید کاهش شنوایی جلوگیری کند.
کلید واژه ها: اوتیت میانی مزمن, عوارض اوتیت میانی مزمن, ضایعه استخوانچه ای