مرضیه هدایتی
1، شیوا ایرانی
1، مژگان زندی
2، سیدمهدی سعید
2، سیدمحمد اطیابی
3*1 دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده علوم پایه، مرکز تحقیقات مهندسی زیست فناوری، گروه زیست شناسی، تهران، ایران
2 پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، گروه بیومتریال، تهران، ایران
3 انستیتو پاستور ایران، گروه فناوری های نوین، بخش پایلوت بیوتکنولوژی، تهران، ایران
چکیده
زمینه و اهداف: مهندسی بافت با هدف ترمیم، جایگزینی، حفظ و بهبود عملکرد بافت و یا اندام آسیب دیده، امیدهای تازه ای را در درمان بشر بوجود آورده است. نانوفیبرهای الکتروریسی شده، با فراهم آوردن یک محیط سه بعدی، در تقلید از ماتریکس خارج سلولی طبیعی بدن، نقش حمایت از رشد سلول ها را بر عهده دارند. پلیمرهای طبیعی در ترکیب با پلیمرهای سنتزی، با راه اندازی مسیرهای پیام رسانی قوی تر، می توانند سبب بروز رفتار سلولی مناسب شوند. مواد و روش¬ها: در این پژوهش، نانوفیبرهایی از ژلاتین (GT) و کوپلیمر لاکتیک و گلیکولیک اسید ترکیب شده با ژلاتین (PLGA/GT)، با روش الکتروریسی تهیه گردید و رشد و تکثیر سلول های فیبروبلاست L929 بر روی این دو نوع داربست مقایسه گردید. از ژلاتین، بمنظور بهینه کردن ساختار نانوفیبر تهیه شده از PLGA استفاده شد. پس از ساخت نانوفیبرها، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی (SEM)، تصاویری از آنها تهیه گردید. رشد سلول‌های فیبروبلاستی بر روی این داربست ها با میکروسکوپ معکوس و الکترونی مورد مطالعه قرار گرفت. یافته ها: تصاویر میکروسکوپی در 24 ساعت پس از کشت، رفتار سلولی تقریبا یکسانی را بر روی هر دو داربست نشان داد، اما با ادامه ی کشت تا 72 ساعت، نانوفیبرهای ژلاتین PLGA/توانستند بستر مناسب تری جهت تکثیر سلولی فراهم کنند. نانوفیبرهای GT، در 72 ساعت کمترین میزان رشد سلول را نشان دادند. این یافته ها نيز، با میکروسکوپ الکترونی، مورد تاييد واقع شد. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که نانوفیبرهای تهیه شده از ژلاتین/ PLGA بدلیل برانگیختن مسیرهای پیام رسانی دخیل در حیات و رشد سلول عملکرد بهتری را نشان دادند.
کلید واژه ها: نانوفیبر, الکتروریسی, ژلاتین, کوپلیمر لاکتیک و گلیکولیک اسید/ژلاتین