عفت خدائيانی
1*، جواد شکری
2، مهدی اميرنيا
1، مرتضی قوجازاده
3، عظيمه دليلی
1، ارمغان قره آغاجی زارع
11 گروه پوست، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
2 گروه فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
3 گروه فیزیولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، تبریز، ایران
چکیده
زمينه و اهداف: داروهاي مختلفي در درمان آکنه وولگاریس استفاده شده است. اما كارايي بسياري از آنها در كارآزماييهاي باليني تصادفي بررسي نشده است. اين مطالعه به صورت كارآزمايي باليني تصادفي دو سويه كور براي بررسي اثربخشي کپسول داکسی سیکلین با کپسول سولفات روی در بيماران مبتلا به آکنه وولگاریس طراحي شده است. مواد و روش ها: طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سو¬کور، 78 بیمار مبتلا به آکنه وولگاریس خفیف تا متوسط در دو گروه دریافت کننده روزانه 100 میلی¬گرم داکسی¬سیکلین و دریافت کننده 30 ميلي¬گرم روي المنتال برای مدت 3 ماه ارزیابی شدند. بیماران هر دو گروه آنتي¬بيوتيك موضعی يكسانی دریافت کردند. اسکور ضایعات التهابی و غیر التهابی، عوارض جانبی، سطح سرمی روی و نیز میزان رضایتمندی بیماران در شروع کارآزمایی، هفته 4، هفته 8 و هفته 12 ثبت گردید. يافته ها: تغییرات در میانگین اسکور ضایعات التهابی، غیر التهابی در هر دو گروه معنی دار بوده، ولی تفاوت موجود بین دو گروه معنی دار نبود. میزان کاهش در اسکور کلی در گروه داکسی¬سیکلین نسبت به گروه سولفات¬روی بطور بارزی بیشتر بود(001/0p<). میزان رضایتمندی بیماران در گروه داکسی¬سیکلین نسبت به گروه سولفات¬روی بطور بارزی بیشتر بود. میزان عوارض بطور بارزی در گروه داکسی-سیکلین بیشتر از گروه سولفات¬روی در هفته هشتم بود (04/0=p). تغییرات سطح سرمی روی در مدت مطالعه در داخل هر گروه معنی دار نبود، در حالیکه تفاوت بارزی در تغییرات سطح سرمی روی بین دو گروه وجود داشت (03/0=p). نتيجه گيري: روی و داکسی¬سیکلین خوراکی هر دو بخوبی آکنه را درمان می¬کنند.
کلید واژه ها: آکنه وولگاریس, داکسی سایکیلین, سولفات روی