چکیده
زمینه و اهداف: مطالعاتی که اخیرا منتشر شده ارزش ثبت درجه حرارت باروش مادون قرمز ساطع شده از پرده تمپان را زیر سوال بردند و برخی مطالعات دیگر بر ارزش این روش تاکید دارند. آنها پرده تمپان را بعنوان محلی جهت ثبت درجه حرارت مرکزی معادل روش رکتال می دانند. در این بررسی بر آنیم تا به بررسی ارزش این روش در کودکان مراجعه کننده به اورژانس بیمارستان کودکان بپردازیم. مواد و روش ها: در یک بررسی مقطعی تعداد 50 کودک و شیرخوار بین 3 ماه تا 3 سال وارد مطالعه شدند و درجه حرارت مرکزی آنان به دو روش ترمومتر جیوه ای از ناحیه رکتال و روش مادون قرمز (پرده صماخ) اندازه گیری شد. این یافته ها براساس سن کودکان (کمتر از یکسال و بالای یکسال) و همچنین در موارد وجود تب (درجه حرارت مرکزی بالای 38) و بدون تب ( کمتر از 38درجه رکتال) در دو گروه مقایسه و ارزیابی شد. روش آماری تمام یافته ها بشکل میانگین و انحراف معیار، حداقل و حداکثر بیان می گردد مقایسه میانگین یافته های کمی بروش T student test و در مورد متغیرهای کیفی Chi square انجام شد و مقادیر P کمتر از 05/0 با ارزش تلقی گردید. یافته ها: تعداد 50 کودک با میانگین سنی 10±28 ماه وارد مطالعه شدند. میانگین درجه حرارت رکتال این کودکان 4/0± 87/37 و میانگین درجه حرارت بروش مادون قرمز (پرده تمپان) آنها نیز 5/0±49/36 بود. میانگین این اختلاف 38/1 درجه سانتی گراد بود این اختلاف از نظر آماری قابل توجه بود (0001/0P=). نتیجه گیری: روش اندازه گیری درجه حرارت بروش مادون قرمز از طریق پرده تمپان گرچه روش ساده و سهل الوصولی است مقادیر بدست آمده از این روش اختلاف قابل توجهی با مقادیر بدست آمده از درجه حرارت رکتال دارد و نیز حساسیت کمتری در تعیین تب در موارد وجود تب دارد. در واقع این تحقیق نشان می دهد روش مادون قرمز روش قابل اعتمادی در تعیین درجه حرارت کودکان نمی باشد.
کلید واژه ها: تب, رکتال, تمپان