متغیرهای زمانی در بروز انواع آفازی ناشی از استروک در شهر اهواز

چکیده

زمینه و اهداف: بروز استروک و اختلالات ناشی از آن، چند عاملی بوده و امروزه محققان در پی یافتن رابطه بین تغییرات تقویمی- اقلیمی و استروک هستند. در این پژوهش، بروز انواع آفازی ناشی از استروک در شهر اهواز براساس تفاوتهای فصلی، روزانه و ساعات شبانه روز مقایسه شده است. مواد و روش¬ها: در این پژوهش گذشته نگر و مبتنی بر اطلاعات بیمارستانی، تعداد 1817 پرونده از بیماران دچار استروک بیمارستانهای آموزشی اهواز مربوط به سال 1390 بازخوانی شد. نوع آفازی براساس علائم زبانی گفتاری موجود در پرونده تشخیص داده شد. جهت مقایسه¬های آماری و تعیین وجود تفاوتها، داده¬ها به نرم افزار Spss-16 وارد شد. یافته¬ها: 9/39% بیماران بررسی شده، دچار آفازی ناشی از استروک بودند. بیشترین میزان بروز آفازی ناشی از استروک شهر اهواز مربوط به فصل تابستان (2/38%)، روزهای شنبه (1/16%) و در ساعات 12-8 صبح (1/21%) است. آزمون کای اسکوئر نشانگر وجود تفاوت معنادار بین اوقات ذکرشده با سایر ایام می¬باشد (05/0>P). نتیجه¬گیری: بنظر می¬رسد در شهر اهواز، بروز انواع آفازی ناشی از استروک تحت تأثیر تغییرات زمانی- تقویمی است. بر طبق این یافته¬ها پیشنهاد می¬شود جهت پیشگیری از بروز انواع آفازی ناشی از استروک مشاورات لازم برای تغییر سبک زندگی ارائه گردد.

کلید واژه ها: آفازی, استروک, تغییرات دوره ای زمانی