مطالعه پلي مورفيسم كدون 72 اگزون 4 ژن P53 در مبتلايان به سرطان تيروئيد در شمالغرب ایران

چکیده

زمینه و اهداف: سرطان تیروئید شایع‌ترین بدخیمی سیستم اندوکرین است. میزان شیوع این سرطان با شرایط جغرافیایی، محیطی و نژادی متغیر می‌باشد. عمده دلیل ابتلا به سرطان، جهش در ژن‌های سرکوبگر نظیر ژنP53 و ژن های سرطان زا می باشد، ولی علاوه بر جهش، عامل دیگر بروز سرطان، پلی مورفیسم های ژنتیکی می باشد. هدف از اجرای این طرح بررسی نقش پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 در بیماران مبتلا به سرطان تیروئید در شمالغرب ایران می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه موردی-شاهدی، از60 بیمار مبتلا به سرطان تیروئید مراجعه کننده به بیمارستان های تبریز در گروههای سنی مختلف نمونه خون محیطی و همچنین در حین جراحی نمونه بافتی تهیه و از 99 فرد سالم (به ‌عنوان کنترل) نمونه خون محیطی تهیه شد. پس از استخراج DNA از بافت و خون محیطی به روش پروتیئناز K، ژنوتیپ های مختلف کدون 72 از ژنp53 با استفاده از سیستم تکثیر متزلزل جهش‌ها (ARMS-PCR) تعیین شدند و از روش PCR-SSCP جهت بررسی وجود تغییرات احتمالی در اگزون 4 PCR- SSCP استفاده و برای تایید نتایج نهایی، از روش توالی یابی مستقیم استفاده شد. آنالیز آماری داده ها با استفاده از آزمون مربع کای و مقدار P-Value انجام شد. یافته ها: فراوانی ژنوتیپی Arg/Arg در گروه کنترل 3/30%، Arg/Pro 5/50% و Pro/Pro 2/19% و در گروه سرطانی بترتیب 67/31 درصد ، 67/51 درصد و 67/16 درصد بدست آمد. بحث و نتیجه گیری: نتایج بدست آمده نشان داد که ارتباط معنی¬داری بین پلی مورفیسم کدون 72 ژن P53 با خطر ابتلا به سرطان تیروئید وجود ندارد. که این می¬تواند ناشی از تفاوت نژادی، عوامل محیطی، وضعیت موتاسیونی P53 در تومورها، و تفاوت در حساسیت ژنتیکی به عوامل محیطی باشد.

کلید واژه ها: پلی مورفیسم, ژن P53, کدون 72, سرطان تیروئید